چکیده: (340 مشاهده)
مقدمه و هدف: مراقبت مستمر از بیماران تحت درمان با همو دیالیز منجر به ایجاد خستگی در مراقبین غیر رسمی آنها میگرد که در نهایت تاثیرات منفی هم بر بیمار و هم اعضای خانواده و سیستم بهداشتی دارد. با این وجود حمایت از مراقبین غیر رسمی بیماران مورد غفلت قرار می گیرد. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر تمرینات آرامسازی بنسون بر بار مراقبتی مراقبین بیماران تحت درمان با همودیالیز انجام شد.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه مقایسه بود. نمونه پژوهش را مراقبین بیماران تحت درمان با همودیالیز در بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل دادند. روش نمونه گیری در دسترس و تعداد نمونه ها ۶۷ نفر بود که به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و مقایسه تقسیم شدند. گروه مداخله چهار جلسه آموزش تمرین آرامسازی بنسون را دریافت کرد. پرسش نامه نواک و گاست برای سنجش میزان خستگی بارمراقبتی، قبل و بعد از مداخله توسط نمونه های پژوهش تکمیل گردید . داده های حاصل با نرم افزار۲۶ Spss –و آزمونهای آماری کای دو ،تی مستقل وتی زوجی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: مقایسه فراوانی اطلاعات جمعیت شناختی در دو گروه مداخله و مقایسه با آزمون کای دو تفاوت معناداری نشان نداد ) ۰۵/۰ P>). میانگین و انحراف معیار خستگی بار مراقبت درگروه مداخله و مقایسه قبل از مداخله به ترتیب ۶۹/۱۴ ± ۵۱/۶۶ و ۸۱/۱۱ ۲۱±/۵۸ و بعد از مداخله ۶۶/۱۳ ± ۸۳/۵۶ و ۸۶/۱۱± ۱۸/۵۹ بدست آمد. مقایسه میانگین خستگی بار مراقبتی بین دوگروه قبل از مداخله معنادار نبود( ۵۵/۲-T= و۰۱/۰=P) و پس از مداخله معنی دار بود ( ۷۵/۰T=و ۴۵/۰=P) مقایسه میانگین خستگی بار مراقبت در گروه مقایسه قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار نداشت(۶/۱-T= و ۱۱/۰=P). در حالیکه در گروه مداخله تفاوت معنی دار بود (۵۳/۶ T= و ۰۰/۰=P). در گروه مقایسه نتایج حاصل از مقایسه میزان بار مراقبت کلی قبل و پس از مداخله معنی دار نبود)۵۷/۰(z=- درحالیکه در گروه مداخله نتایج حاصل (۷۱/۳-z=) معنادار بود.) ۰۵/۰ P<)
نتیجه گیری: تمرینات آرامسازی بنسون بر کاهش خستگی بار مراقبتی در مراقبین بیماران تحت درمان با همودیالیز موثر است.
روش کار: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه مقایسه بود. نمونه پژوهش را مراقبین بیماران تحت درمان با همودیالیز در بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل دادند. روش نمونه گیری در دسترس و تعداد نمونه ها ۶۷ نفر بود که به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و مقایسه تقسیم شدند. گروه مداخله چهار جلسه آموزش تمرین آرامسازی بنسون را دریافت کرد. پرسش نامه نواک و گاست برای سنجش میزان خستگی بارمراقبتی، قبل و بعد از مداخله توسط نمونه های پژوهش تکمیل گردید . داده های حاصل با نرم افزار۲۶ Spss –و آزمونهای آماری کای دو ،تی مستقل وتی زوجی و تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: مقایسه فراوانی اطلاعات جمعیت شناختی در دو گروه مداخله و مقایسه با آزمون کای دو تفاوت معناداری نشان نداد ) ۰۵/۰ P>). میانگین و انحراف معیار خستگی بار مراقبت درگروه مداخله و مقایسه قبل از مداخله به ترتیب ۶۹/۱۴ ± ۵۱/۶۶ و ۸۱/۱۱ ۲۱±/۵۸ و بعد از مداخله ۶۶/۱۳ ± ۸۳/۵۶ و ۸۶/۱۱± ۱۸/۵۹ بدست آمد. مقایسه میانگین خستگی بار مراقبتی بین دوگروه قبل از مداخله معنادار نبود( ۵۵/۲-T= و۰۱/۰=P) و پس از مداخله معنی دار بود ( ۷۵/۰T=و ۴۵/۰=P) مقایسه میانگین خستگی بار مراقبت در گروه مقایسه قبل و بعد از مداخله تفاوت معنی دار نداشت(۶/۱-T= و ۱۱/۰=P). در حالیکه در گروه مداخله تفاوت معنی دار بود (۵۳/۶ T= و ۰۰/۰=P). در گروه مقایسه نتایج حاصل از مقایسه میزان بار مراقبت کلی قبل و پس از مداخله معنی دار نبود)۵۷/۰(z=- درحالیکه در گروه مداخله نتایج حاصل (۷۱/۳-z=) معنادار بود.) ۰۵/۰ P<)
نتیجه گیری: تمرینات آرامسازی بنسون بر کاهش خستگی بار مراقبتی در مراقبین بیماران تحت درمان با همودیالیز موثر است.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روان پرستاری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
