تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
چکیده: (38 مشاهده)
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به کووید 19 نیاز به آموزش برای انجام مراقبتهای بعد از ترخیص دارند. تعیین نیاز یادگیری این بیماران یکی از ضروریات برای آموزش آنها میباشد. عوامل مختلفی بر نیازهای یادگیری بیماران تاثیر دارد. یکی از مواردی که به نظر می رسد با نیازهای یادگیری بیماران ارتباط دارد، سواد سلامت است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط نیازهای یادگیری با سواد سلامت بیماران مبتلا به کووید 19 انجام گرفته است.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی است که در سال 1400 بر روی 140 نفر از بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان خاتم الانبیاء تایباد در زمان ترخیص از بیمارستان انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. دادهها با استفاده از چک لیست مشخصات دموگرافیک، پرسشنامههای استاندارد نیازهای یادگیری بیماران (PLNS) و سواد سلامت(HELIA)، جمعآوری و با آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، ANOVA یک طرفه و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معنی داری 05/0>p با کمک نرم افزار آماری SPSS-20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمره نیاز یادگیری بیماران از 5 نمره با میانگین 57/0±63/3، نسبتاً بالا میباشد. بیشترین نیازها در ابعاد درمانها و عوارض، داروها و ارتقاء کیفیت زندگی میباشد. نمره سواد سلامت بیماران با میانگین 61/0±12/2، نسبتا پایین بود. همچنین بین سواد سلامت و نیازهای یادگیری واحدهای پژوهش ارتباط معکوس و معنیداری وجود داشت بدین معنی که با افزایش سواد سلامت، نیازهای یادگیری بیماران کاهش یافت (001/0p=).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیماران بیشترین نیاز آموزشی را در حیطه‌های مدیریت درمان و عوارض آن، مصرف داروها و بهبود کیفیت زندگی دارند. همچنین یافته‌ها بیانگر رابطه معکوس بین سطح سواد سلامت و میزان نیازهای یادگیری است، به‌طوری که با ارتقای سواد سلامت، نیاز به آموزش در بیماران کاهش می‌یابد. بر این اساس، توصیه می‌شود برنامه‌های آموزشی بیماران به‌صورت هدفمند بر این حوزه‌های پرنیاز متمرکز گردد. همچنین، اجرای مداخلاتی مانند آموزش‌های حضوری و بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ها به‌عنوان راهکارهایی برای ارتقای سواد سلامت و کاهش شکاف آموزشی پیشنهاد می‌شود.
روش کار: این پژوهش یک مطالعه توصیفی همبستگی است که در سال 1400 بر روی 140 نفر از بیماران مبتلا به کووید-19 بستری در بیمارستان خاتم الانبیاء تایباد در زمان ترخیص از بیمارستان انجام شد. نمونه گیری به روش در دسترس انجام شد. دادهها با استفاده از چک لیست مشخصات دموگرافیک، پرسشنامههای استاندارد نیازهای یادگیری بیماران (PLNS) و سواد سلامت(HELIA)، جمعآوری و با آزمون های آماری کولموگروف اسمیرنوف و ضریب همبستگی پیرسون، تی مستقل، ANOVA یک طرفه و رگرسیون خطی چندگانه در سطح معنی داری 05/0>p با کمک نرم افزار آماری SPSS-20 تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد میانگین نمره نیاز یادگیری بیماران از 5 نمره با میانگین 57/0±63/3، نسبتاً بالا میباشد. بیشترین نیازها در ابعاد درمانها و عوارض، داروها و ارتقاء کیفیت زندگی میباشد. نمره سواد سلامت بیماران با میانگین 61/0±12/2، نسبتا پایین بود. همچنین بین سواد سلامت و نیازهای یادگیری واحدهای پژوهش ارتباط معکوس و معنیداری وجود داشت بدین معنی که با افزایش سواد سلامت، نیازهای یادگیری بیماران کاهش یافت (001/0p=).
نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیماران بیشترین نیاز آموزشی را در حیطه‌های مدیریت درمان و عوارض آن، مصرف داروها و بهبود کیفیت زندگی دارند. همچنین یافته‌ها بیانگر رابطه معکوس بین سطح سواد سلامت و میزان نیازهای یادگیری است، به‌طوری که با ارتقای سواد سلامت، نیاز به آموزش در بیماران کاهش می‌یابد. بر این اساس، توصیه می‌شود برنامه‌های آموزشی بیماران به‌صورت هدفمند بر این حوزه‌های پرنیاز متمرکز گردد. همچنین، اجرای مداخلاتی مانند آموزش‌های حضوری و بهره‌گیری از ظرفیت رسانه‌ها به‌عنوان راهکارهایی برای ارتقای سواد سلامت و کاهش شکاف آموزشی پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
پرستاری
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
