دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 56-47 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kabir M J, Heidari A, Fatan F, Rafiei N, Khatirnamani Z. Barriers to Reporting Medication Errors in Nurses of Teaching Hospitals in Gorgan City in 2021. J Health Res Commun 2024; 9 (4) :47-56
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-901-fa.html
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-901-fa.html
کبیر محمدجواد، حیدری علیرضا، فطن فاطمه، رفیعی نرگس، خطیرنامنی زهرا. موانع گزارش دهی خطاهای دارویی در پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر گرگان در سال 1401. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1402; 9 (4) :47-56
استادیار، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه ی اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (1804 مشاهده)
مقدمه و هدف: داروها رایج‌ترین مداخله‌ی درمانی هستند. استفاده‌ی ایمن از دارو و وجود فرایندهایی برای بهبود ایمنی دارو از اهمیت زیادی برخوردار است. ازآنجایی‌که پرستاران نقش اصلی را در اجرای دستورات دارویی دارند، در ارتقای ایمنی و کاهش آسیب‌های دارویی به بیماران نیز نقش حیاتی دارند؛ لذا، این مطالعه با هدف تعیین موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی در پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر گرگان انجام شد.
روش کار: در این مطالعه‌ی مقطعی، 340 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر گرگان در سال 1400 به‌روش طبقه‌ای تصادفی‌شده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها چک‌لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه‌ی معتبر موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-16 و روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های کولموگروف‌اسمیرنوف، ضریب هم‌بستگی اسپیرمن، من‌ویتنی و کروسکال‌‌والیس و در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 36/7 ± 11/33 سال بود و 290 نفر (3/85 درصد) از شرکت‌کنندگان زن بودند. میانگین امتیاز موانع گزارش‌دهی در حیطه‌ی «ترس از عوامل مدیریتی» بالاتر از سایر حیطه‌ها (50/0 ± 20/3) بود و سپس، حیطه‌های «ترس از عواقب گزارش‌دهی» (35/0 ± 17/3) و «عوامل مربوط به فرایند گزارش‌دهی» (63/0 ± 87/2) در مراتب بعدی قرار داشتند. بیشترین میانگین در حیطه‌های «ترس از عواقب گزارش‌دهی»، «عوامل مربوط به فرایند گزارش‌دهی» و «ترس از عوامل مدیریتی»، به‌ترتیب مربوط به «ایجاد مسائل قضایی» (11/1 ± 94/3)، «واضح نبودن تعریف اشتباه دارویی» (05/1 ± 54/3) و «نامتناسب بودن واکنش مسئولان با اهمیت اشتباه» (96/0 ± 75/3) بود. بخش خدمتی با نمره‌ی کلی موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی (020/0 = P-Value) و حیطه‌ی ترس از عوامل مدیریتی (017/0 = P-Value) ارتباط معناداری داشت، به‌طوری که موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی در پرستاران بخش اورژانس بالاتر از سایر بخش‌ها بود.
نتیجه‌گیری: در بین تمام موانع گزارش‌دهی، «ترس از مسائل قضایی» بالاترین امتیاز را کسب کرده بود. با توجه به وجود عواملی مانند ترس از مسائل قضایی و واکنش نامناسب مسئولان بیمارستان، تعریف فرایند گزارش خطا و نحوه‌ی رسیدگی به خطاهای دارویی و آموزش مدیران بیمارستان در خصوص رفتار با فرد خاطی، پیشنهاد می‌شود.
روش کار: در این مطالعه‌ی مقطعی، 340 نفر از پرستاران بیمارستان‌های آموزشی شهر گرگان در سال 1400 به‌روش طبقه‌ای تصادفی‌شده وارد مطالعه شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها چک‌لیست اطلاعات دموگرافیک و پرسش‌نامه‌ی معتبر موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی بود. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS-16 و روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های کولموگروف‌اسمیرنوف، ضریب هم‌بستگی اسپیرمن، من‌ویتنی و کروسکال‌‌والیس و در سطح معناداری 05/0 تحلیل شدند.
یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 36/7 ± 11/33 سال بود و 290 نفر (3/85 درصد) از شرکت‌کنندگان زن بودند. میانگین امتیاز موانع گزارش‌دهی در حیطه‌ی «ترس از عوامل مدیریتی» بالاتر از سایر حیطه‌ها (50/0 ± 20/3) بود و سپس، حیطه‌های «ترس از عواقب گزارش‌دهی» (35/0 ± 17/3) و «عوامل مربوط به فرایند گزارش‌دهی» (63/0 ± 87/2) در مراتب بعدی قرار داشتند. بیشترین میانگین در حیطه‌های «ترس از عواقب گزارش‌دهی»، «عوامل مربوط به فرایند گزارش‌دهی» و «ترس از عوامل مدیریتی»، به‌ترتیب مربوط به «ایجاد مسائل قضایی» (11/1 ± 94/3)، «واضح نبودن تعریف اشتباه دارویی» (05/1 ± 54/3) و «نامتناسب بودن واکنش مسئولان با اهمیت اشتباه» (96/0 ± 75/3) بود. بخش خدمتی با نمره‌ی کلی موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی (020/0 = P-Value) و حیطه‌ی ترس از عوامل مدیریتی (017/0 = P-Value) ارتباط معناداری داشت، به‌طوری که موانع گزارش‌دهی خطاهای دارویی در پرستاران بخش اورژانس بالاتر از سایر بخش‌ها بود.
نتیجه‌گیری: در بین تمام موانع گزارش‌دهی، «ترس از مسائل قضایی» بالاترین امتیاز را کسب کرده بود. با توجه به وجود عواملی مانند ترس از مسائل قضایی و واکنش نامناسب مسئولان بیمارستان، تعریف فرایند گزارش خطا و نحوه‌ی رسیدگی به خطاهای دارویی و آموزش مدیران بیمارستان در خصوص رفتار با فرد خاطی، پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
