مقدمه و هدف: اعتیاد به کار، اعتیادی است که میتواند لذتبخش ولی خستهکننده و مشکلساز باشد. این حالت پیامدهای مثبت و منفی به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 302 نفر به روش نمونهگیری تصادفی طبقهای انتخاب شدند. ابزار گردآوری دادهها، پرسشنامههای اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (1992)، سکوت سازمانی هشوشیان (1392) و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) بود. دادهها از طریق نرمافزار SPSS 20 و با استفاده از روشهای آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) تجزیه وتحلیل گردید.
یافتهها: نتایج مطالعه نشان داد متغیرهای مطالعه اعتیاد به کار با میانگین 46/0± 57/3 درصد، سکوت سازمانی 71/0±89/2، فرسودگی شغلی 75/0±12/2 و تعهد سازمانی 73/0± 18/4 بود. بین اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی کارکنان رابطهی معنادار منفی و بین سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطهی معنادار مثبت وجود دارد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج مطالعه و شناخت از متغیرهای اعتیاد به کار، سکوت سازمانی، فرسودگی شغلی، تعهد سازمانی پیشنهاد میشود، راهکارهای مناسب برای طراحی و اجرای برنامههای آموزشی برای آشنایی کارکنان با این مفاهیم ارائه شود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |