دوره 5، شماره 1 - ( بهار 1398 )                   جلد 5 شماره 1 صفحات 94-79 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khani M R, Dadban Shahamat Y, Shahidi Z, Sadeghi moghaddam N, Kor Y. Monitoring and Modeling of the Concentration and Quality Index of Dust Particles in the Air of Gorgan City in 1396. J Health Res Commun 2019; 5 (1) :79-94
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-380-fa.html
خانی محمدرضا، دادبان شهامت یوسف، شهیدی زینب، صادقی مقدم نرگس، کر یوسف. پایش و مدلسازی غلظت و شاخص کیفیت ذرات گرد و غبار در هوای شهر گرگان در سال 1396. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1398; 5 (1) :79-94

URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-380-fa.html


دانشگاه علوم پزشکی قم
چکیده:   (3259 مشاهده)
مقدمه و هدف:  در مطالعات اپیدمیولوژیک پیشین، رابطه نزدیک ذرات معلق و شیوع مشکلات تنفسی، قلبی- عروقی، انواع سرطان و مرگ و میر مشخص شده و گزارش گردیده است که فضای شهر حاوی آلایندههای منابع ساکن و متحرک میباشد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین غلظت و وضعیت انتشار ذرات PM۱۰ و PM۲.۵  در هوای شهر گرگان در سال ۱۳۹۶ و ارائه راهکارهای مؤثر برای آن انجام شده است.
روش کار: در پژوهش حاضر که از نوع مطالعات پایشی توصیفی- مقطعی میباشد، غلظت آلایندههای هوای شهر گرگان در هشت ایستگاه پراکنده در نقاط مختلف شهر طی یک سال از تیر ماه ۱۳۹۵ تا خرداد ۱۳۹۶ اندازهگیری شد. سپس، نتایج سنجش ماهانه PM۲.۵ و PM۱۰ با استفاده از دستگاه پرتابل پس از محاسبه شاخص کیفیت و برآورد میزان اثر آنها بر سلامتی توسط نرمافزار AQI Calculator (Air Quality Index Calculator) در سیستم GIS (Geographic Information System) پهنهبندی گردید و با مقادیر استاندارد ایران و جهان مقایسه شد و در ادامه نسبت به ارائه راهکارهای کاهشی برای آن اقدام گردید.
یافتهها: بیشترین مقدار  PM۲.۵و  PM۱۰در آذر ماه (۱۱۶ و ۷۶ میکروگرم بر متر مکعب) و کمترین میزان آن در فروردین ماه (۳۴ و ۴۰ میکروگرم بر متر مکعب) ثبت گردیده بود. نتایج آزمون آنالیز واریانس یکطرفه نیز نشان از وجود اختلاف معنادار میانگین غلظتهای ذرات مورد بررسی در ماههای داشت. بر مبنای نتایج، وارونگی هوا در فصول سرد بر غلظت این آلایندهها تأثیر داشت. در این پژوهش میانگین سالانه PM۱۰ معادل ۴۱ میکروگرم بر متر مکعب و برای PM۲.۵ برابر با ۳۰ میکروگرم بر متر مکعب محاسبه گردید که بهترتیب از استاندارد EPA (Enviromental Protection Agency)، کمتر (۵۰ میکروگرم بر متر مکعب) و بیشتر (۱۲ میکروگرم بر متر مکعب) بودند.
نتیجهگیری: بر مبنای نتایج، بیشترین شاخص کیفیت هوا (Air Quality Index :AQI) مربوط به PM۲.۵ بوده و بیشتر در مناطق مرکزی شهر، میدان شهرداری و میدان مازندران اتفاق افتاده است. بیشترین آلودگی PM۱۰ نیز مربوط به بخش مرکزی و جنوب شهر بوده است که علت آن میتواند تراکم خودروها که مهمترین عامل تولید ذرات در شهرها هستند، باشد.


متن کامل [PDF 1385 kb]   (1163 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات سلامت در جامعه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of health research in community

Designed & Developed by : Yektaweb