مجله تحقیقات سلامت در جامعه

مقدمه و هدف: از متداو لترین رو شهای استفاده از گرما در تهیه غذاها، سرخ کردن مواد غذایی در روغن می باشد. در طول سرخ کردن زیاد، اکسیداسیون روغنها با میزان بیشتری اتفاق می افتد که سبب تولید هیدروپراکسیدها و سپس تر یکبات فرار مانند: آلدئیدها، کتو نها و اسیدهای کربوکسیلیک و سایر مواد شیمیایی نامطلوب می گردد. این تحقیق با هدف تعیین عدد پراکسید در روغن های مصرفی قناد ی های شهر دامغان در بهار سال 1394 انجام شد. روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی، از تمام قناد ی های شهر دامغان تعداد 32 نمونه به روش سرشماری در ساعاتی که روغن بیشترین حرارت را دیده بود، مطابق استاندارد شماره 493 مؤسسه استاندارد وتحقیقات صنعتی ایران نمونه برداری صورت گرفت. یافته ها: از مجموع 32 نمونه مربوط به قناد ی ها، 24 نمونه روغن مایع قبل مصرف ( 40 درصد)، 15 نمونه روغن مایع بعد مصرف ( 25 درصد)، قابل مصرف و 9 نمونه روغن مایع بعد مصرف (15 درصد)، غیرقابل مصرف بودند. . تفاوت معنی داری بین نمونه های قابل مصرف و غیرقابل مصرف در قناد یها وجود داشت  (α <0/05). نتیجه گیری: یافته ها نشان داد عدد پراکسید در روغنهای مورد استفاده قنادیهای شهر دامغان بالاتر از حد مجاز است؛ بنابراین پیشنهاد می‌‌گردد، برنام‌ه های آموزشی و به کارگیری روشهای صحیح طبخ و سرخ کردن شیرینی ها برای  کارکنان این مراکز اجرا شود.