مقدمه و هدف: غرقشدگی یکی از علل مهم مرگومیر غیرعمدی کودکان است. این مطالعه با هدف بررسی ویژگیهای اپیدمیولوژیک و بالینی کودکان بستریشده به علت غرقشدگی در بیمارستان شهید مطهری ارومیه طی ده سال انجام شد.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 89 کودک زیر 18 سال که طی سالهای 1392 تا 1402 بستری شده بودند بررسی شدند. اطلاعات جمعیتی، محل و زمان حادثه، شاخصهای بالینی (GCS، CPR، اینتوباسیون، اینوتروپ، PICU، دمای بدن) و یافتههای آزمایشگاهی (pH و قند خون) استخراج و تحلیل شد.
یافتهها: 61 بیمار (5/68 درصد) پسر و 28 نفر (5/31 درصد) دختر بودند. مرگومیر در پسران 1/54 درصد و در دختران 4/71 درصد گزارش شد. بیشترین مرگ در محیطهای طبیعی (6/83 درصد) رخ داد. از 30 کودک تحت CPR، 24 نفر (80 درصد) فوت کردند. همه بیماران اینتوبه (5/22 درصد) و دریافتکننده اینوتروپ (5/22 درصد) فوت شدند. هیپوترمی در 9/62 درصد بیماران مشاهده شد که 9/92 درصد از آنان جان باختند. بیماران فوتشده GCS پایینتر، pH کمتر و قند خون کمتری نسبت به بهبودیافتگان داشتند.
نتیجهگیری: غرقشدگی در کودکان شمالغرب ایران با مرگومیر بالا همراه است. عوامل اپیدمیولوژیک و شاخصهای بالینی اولیه میتوانند در پیشآگهی نقش کلیدی داشته باشند و توجه به آنها در پیشگیری و مدیریت بیمارستانی ضروری است.
| بازنشر اطلاعات | |
|
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |