دانشگاه علوم پزشکی مازندران
چکیده: (27 مشاهده)
مقدمه و هدف: مهندسی تابآوری یکی از رویکردهای نوین در علم ایمنی است که به ظرفیت ذاتی سیستم‌ها در مواجهه با شرایط پیش‌بینی شده و غیر‌منتظره اشاره دارد. هدف این مطالعه، بررسی میزان تاثیر عوامل مدیریتی و سازمانی بر شاخص‌های مهندسی تابآوری یکپارچه در یک مجتمع پتروشیمی است.
روش کار: این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1400 در یکی از صنایع پتروشیمی استان کرمانشاه انجام شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای انجام گرفت و 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه مهندسی تابآوری یکپارچه (۲۷ گویه) و پرسشنامه عوامل مدیریتی و سازمانی (۶ گویه) بود. روایی محتوایی ابزارها از طریق نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا و پایایی آن‌ها از طریق آزمون-بازآزمون و ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماریSPSS نسخه ۲۸ در سطح معنی‌داری ۵٪ و رویکرد تحلیل پوششی داده‌ها انجام گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد عوامل سازمانی با میانگین نمره 08/7 نسبت به عوامل مدیریتی با میانگین 65/6 تاثیر بیشتری بر مهندسی تابآوری یکپارچه دارند. در تحلیل پوششی داده‌ها ۱۶۰ واحد در شرایط سازمانی و ۱۴۶ واحد در شرایط مدیریتی بعنوان کارآمد شناخته شدند. همچنین بین شاخص فرهنگ‌‌یادگیری و عوامل سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (β=0.499, R²=0.277). در رتبه‌بندی شاخص‌ها، تعهد مدیریت با بالاترین میانگین نمره و آگاهی موقعیتی با پایین‌ترین نمره به ترتیب قوی‌ترین و ضعیف‌ترین شاخص‌های تابآوری ارزیابی شدند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، تمرکز بر تقویت عوامل سازمانی و بهبود شاخص‌های کلیدی همچون فرهنگ یادگیری و تعهد مدیریت می‌تواند به ارتقاء سطح تابآوری در سازمان‌های پیچیده مانند صنایع پتروشیمی کمک شایانی نماید. سطح کلی تابآوری در مجتمع مورد مطالعه، بالاتر از حد متوسط ارزیابی شد.
روش کار: این پژوهش توصیفی- مقطعی در سال 1400 در یکی از صنایع پتروشیمی استان کرمانشاه انجام شد. نمونه‌گیری به روش تصادفی طبقه‌ای انجام گرفت و 200 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه مهندسی تابآوری یکپارچه (۲۷ گویه) و پرسشنامه عوامل مدیریتی و سازمانی (۶ گویه) بود. روایی محتوایی ابزارها از طریق نسبت روایی محتوا و شاخص روایی محتوا و پایایی آن‌ها از طریق آزمون-بازآزمون و ضریب آلفای کرونباخ تایید گردید. داده‌ها توسط نرم‌افزار آماریSPSS نسخه ۲۸ در سطح معنی‌داری ۵٪ و رویکرد تحلیل پوششی داده‌ها انجام گردید.
یافته‌ها: نتایج نشان داد عوامل سازمانی با میانگین نمره 08/7 نسبت به عوامل مدیریتی با میانگین 65/6 تاثیر بیشتری بر مهندسی تابآوری یکپارچه دارند. در تحلیل پوششی داده‌ها ۱۶۰ واحد در شرایط سازمانی و ۱۴۶ واحد در شرایط مدیریتی بعنوان کارآمد شناخته شدند. همچنین بین شاخص فرهنگ‌‌یادگیری و عوامل سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (β=0.499, R²=0.277). در رتبه‌بندی شاخص‌ها، تعهد مدیریت با بالاترین میانگین نمره و آگاهی موقعیتی با پایین‌ترین نمره به ترتیب قوی‌ترین و ضعیف‌ترین شاخص‌های تابآوری ارزیابی شدند.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌ها، تمرکز بر تقویت عوامل سازمانی و بهبود شاخص‌های کلیدی همچون فرهنگ یادگیری و تعهد مدیریت می‌تواند به ارتقاء سطح تابآوری در سازمان‌های پیچیده مانند صنایع پتروشیمی کمک شایانی نماید. سطح کلی تابآوری در مجتمع مورد مطالعه، بالاتر از حد متوسط ارزیابی شد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت حرفه ای
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
