مجله تحقیقات سلامت در جامعه

مقدمه و هدف: فرزندان نقش­های مهمی را در خانواده دارا می­باشند و مرگشان موجب برهم زدن تعادل خانواده می­شود. اثرات ناخوشایند مرگ بر تعادل خانواده، ممکن است برای سال­های زیادی بر جای بماند. هدف پژوهش حاضر تبیین آسیب­های ناشی از سوگ فرزند بر روابط زناشویی و کیفیت زندگی والدین بود.

 روش کار­: پژوهش حاضر با رویکرد کیفی و نوع پدیدارشناسی تفسیری انجام شد. مشارکت کنندگان والدینی بودند که طی یک سال1402-1403 در شهر خرم­آباد فرزند پسر جوان خود را از دست داده بودند. نمونه با روش نمونه­گیری هدفمند انتخاب شدند (16 نفر) و نمونه­گیری تا زمان اشباع داده­ها و عدم دستیابی به داده­های جدید ادامه یافت. روش جمع­آوری اطلاعات مصاحبه نیمه ساختار یافته بود. تمام مصاحبه­ها ضبط و کلمه به کلمه پیاده شد و با استفاده از روش کولیزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.

یافته­ ها: در این مطالعه 4 درون­مایه اصلی و 18 درون مایه فرعی بررسی و استخراج شد. درون مایه­های اصلی شامل: رضایت زناشویی، سازگاری زناشویی و کیفیت زندگی  و صمیمیت زناشویی بود که نشان داده شد این متغیرها با مرگ فرزند کاهش پیدا می­کنند، و صمیمیت زناشویی در برخی زوجین بالا و در برخی پایین بود.

نتیجه ­گیری: با توجه به اهمیت فرزندان برای والدین، مرگ آنها سیستم زندگی والدین را با چالش­های جدی روبرو می­کند. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که سوگ فرزند تاثیرات منفی بر روابط زناشویی زوجین می­گذارد لذا نتیجه­گیری می­شود که این زوجین جهت بهبود روابط زناشویی و کیفیت زندگی خود نیازمند مداخلات درمانی با مشاوران خانواده جهت جلوگیری از آسیب­های خانوادگی و زناشویی هستند.