مجله تحقیقات سلامت در جامعه

مقدمه و هدف: طی همه‌گیری کووید - 19، کارکنان درمان در خط مقدم مبارزه با این بیماری قرار داشتند و در معرض فشارهای روانی شدیدی قرار گرفتند. هدف از این مطالعه، مقایسه وضعیت سلامت روان کارکنان بخش‌های کووید و غیر کووید بیمارستان دکتر شریعتی، وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران است.

روش کار: این پژوهش توصیفی–مقایسه‌ای به صورت مقطعی در سال 1400 انجام شده است. شرکت‌کنندگان، 232 نفر بوده‌اند که به شیوه تصادفی منظم وارد مطالعه شده‌اند. ابزارهای پژوهش شامل فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی و پرسش‌نامه سلامت عمومی (28 GHQ) بوده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و تحلیلی (تی مستقل) در نرم‌افزار SPSS نسخه 24 انجام شده است.

یافته‌ها: میانگین (انحراف معیار) سنی شرکت‌کنندگان (28/8) 5/35 به دست آمده است. بر اساس معیار (23 < GHQ) از میان کارکنان بخش‌های کووید، 3/53 % افراد و از میان کارکنان بخش‌های غیر کووید، 7/44 % افراد مشکوک به درجاتی از اختلالات سلامت روان بوده‌اند. میانگین (انحراف معیار) کلی پرسش‌نامه GHQ نیز برای کل کارکنان (80/10) 67/30 به دست آمد. نتایج آزمون تی مستقل نشان داد که کارکنان بخش‌های کووید از نظر وضعیت کلی اختلالات سلامت روان (001/0 ˂P ، 20/4 =t )، علایم اضطرابی (001/0 ˂ P، 55/5 =t ) و علایم جسمانی (001/0 ˂P ، 09/4 =t ) در وضعیت بدتری از کارکنان سایر بخش‌های بیمارستان قرار داشتند (05/0 ˂P ).

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش نشان‌دهنده شیوع نسبتا بالای اختلالات سلامت روان کارکنان، به‌ویژه در کارکنان بخش‌های کووید بوده است؛ بنابراین شناسایی افراد در معرض خطر و اتخاذ راهکارهای مقابله‌ای و ارائه مشاوره روانی در جهت ارتقای وضعیت سلامت کارکنان امری ضروری به نظر می‌رسد.