BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-1066-fa.html
مقدمه و هدف: ارزیابی بهره‌وری بیمارستان‌ها ابزاری مهم برای شناسایی ظرفیت‌های بهبود عملکرد است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تغییرات بهره‌وری در بیمارستان‌های تحت پوشش دانشگاه علومپزشکی زاهدان انجام شده است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی‌تحلیلی است که در آن تغییرات بهره‌وری هفت بیمارستان تحت پوشش دانشگاه علومپزشکی زاهدان برای دوره زمانی 12 ساله 1400-1389 بررسی شد. در محاسبه بهره‌وری از شاخص مالم‌کوئیست استفاده گردید. ورودی‌ها شامل تعداد تخت‌های فعال و تعداد پزشکان و خروجی‌ها شامل تعداد پذیرش بستری و تعداد اعمال جراحی بودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای DEAP.2 و Excel 2020 تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: متوسط شاخص مالم‌کوئیست بیمارستان‌ها طی دوره موردبررسی 993/0 بود که نشان‌دهنده تقریباً 1 درصد افت بهره‌وری کلّ عوامل تولید در بیمارستان‌هاست. بیمارستان‌ها ازنظر تغییرات فنّاوری به‌طور متوسط دارای رشد تقریبی 2 درصد بودند؛ حال‌آنکه متوسط کارایی فنّی دارای رشد تقریبی صفر بود. در سال اوّل اجرای طرح تحوّل نظام سلامت، بیمارستان‌ها با تجربه رشد تقریبی 12 درصدی شاهد بهبود بهره‌وری بودند، درحالی‌که میانگین شاخص مالم‌کوئیست پس از اپیدمی کووید 19 کاهشی بود.
نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می‌دهد بیمارستان‌ها نتوانسته‌اند از منابع موجود به نحو مطلوب استفاده کنند. مدیران سلامت می‌توانند اقداماتی را برای بهبود بهره‌وری بیمارستان‌ها انجام دهند. این اقدامات شامل سرمایه‌گذاری در آموزش پرسنل، ایجاد تغییرات لازم در ساختار سازمانی بیمارستان‌ها، استفاده از سیستم‌های اطلاعات مدیریت کارآمد، سرمایه‌گذاری در تجهیزات و فنّاوری‌های جدید، و انجام ارزیابی‌های دوره‌ای از عملکرد بیمارستان‌ها هستند.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
