استادیار گروه علوم اجتماعی، دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه اصفهان، ایران
چکیده: (977 مشاهده)
مقدمه و هدف: صاحبنظران ﺑﻬﺰیﺴﺘﯽ روانی حال حاضر افراد را ﺷﺎﺧﺺ ﻧﺴﺒﺘﺎً دﻗﯿﻘﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﺳﻼﻣﺖ ﻓﺮد در حال حاضر و آیﻨﺪه میدانند. هدف از این مطالعه مقایسهی بهزیستی روانی در زنان شاغل و غیرشاغل شهر اصفهان است.
روشکار: این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی و از نوع توصیفیتحلیلی و بهصورت مقطعی است. جامعهی آماری تمامی زنان 20 تا 60سالهی شهر اصفهان در سال 1400 بودند. تعداد نمونه برای هریک از گروههای زنان شاغل و غیرشاغل برابر با 394 بود که به روش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامهی استاندارد بهزیستی روانی وارویک و ادینبورگ و برای تجزیهوتحلیل دادهها از نرمافزار spss26 استفاده شده است.
یافتهها: میانگین رتبهها و مجموع رتبههای بهزیستی روانی، روابط مثبت با دیگران و انرژیک بودن برای زنان شاغل بیشتر از زنان غیرشاغل است. با توجه به مقادیر معناداری، در متغیرهای بهزیستی روانی، روابط مثبت با دیگران و انرژیک بودن، تفاوتهای معنیداری بین زنان شاغل و غیرشاغل وجود دارد (001/0≤ P). میانگین رتبهها و مجموع رتبههای خوشبینی در زنان غیرشاغل به مقدار کمی بیشتر از زنان شاغل است، اما این تفاوت معنیدار نیست (955/0=P).
نتیجهگیری: نتایج نشان میدهد که زنان شاغل در مقایسه با زنان غیرشاغل در شهر اصفهان، از بهزیستی روانی بهتری برخوردارند. سیاستگذاران میتوانند از این موضوع برای تدوین استراتژیهای مناسب بهمنظور اشتغال زنان استفاده کنند. سیاستگذاران و مدیران سازمانها با شناسایی و درک عوامل مؤثر بر افزایش بهزیستی روانی زنان، قادر خواهند بود با بهرهگیری از روشهای علمی، سیاستهایی را پیش بگیرند که بهزیستی روانی زنان را ارتقا میدهد.