دانشیار، متخصص پزشکی اجتماعی، گروه آموزش جامعه نگر علوم سلامت، دانشکده مجازی، آموزش پزشکی و مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (1256 مشاهده)
مقدمه و هدف: پاسخگویی اجتماعی به منزلهی جهتدهی تمامی فعالیتهای آموزش پزشکی بهسمت تربیت پزشکانی است که قادر به مرتفع کردن نیازهای سلامتی جامعهی هدف باشند. این تحقیق بهمنظور بررسی میزان پاسخگویی اجتماعی از دیدگاه دانشجویان و استادان در دانشگاه علوم پزشکی ایلام در دوران قبل از کرونا و دوران کرونا انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر به شیوهی توصیفیپیمایشی در سال 1401 انجام شد. مشارکتکنندگان این تحقیق دانشجویان و استادان پزشکی و دندانپزشکی (788 نفر) دانشگاه علوم پزشکی ایلام بودند که با روش سرشماری وارد مطالعه شدند. برای جمعآوری اطلاعات پژوهش از پرسشنامهی استاندارد آموزش پاسخگو شامل10 محور و 85 سؤال استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که میانگین رتبهای مؤلفههای محدودهی استانداردهای دانشکدهی پزشکی (9/24) (0002/0= P)، میزان بهبود کیفیت در آموزش و پژوهش (4/34) (0003/0= P)، میزان مکانیسم اجباری برای اعتباربخشی (2/23) (003/0= P) و میزان اصول جهانی با ویژگی زمینه (8/33) (002/0=P) هم از دیدگاه استادان و هم از دیدگاه دانشجویان در دوران کرونا در وضعیت نامطلوبی قرار داشتند که در مقایسه با دوران قبل کرونا، دارای تفاوت آماری معنادار (05/0< P) بود. مؤلفهی نقشهای در حال تحول پزشکان و سایر حرفههای سلامت (5/82) (098/0= P) و مدیریت پاسخگو و مؤثر (8/74) (0001/0= P) در دوران کرونا در وضعیت مطلوبی قرار داشتند.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای مطالعه، اکثر موارد مربوط به آموزش پاسخگو نمرهی پایینی کسب کردند. نیاز به زمینهسازی برای افزایش پاسخگویی اجتماعی و رفع نقاط ضعف در دانشگاههای پزشکی و همچنین، نیاز به مقابله با شرایط بحرانی وجود دارد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی