دوره 9، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 46-37 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari H, Rahimi M K, Ghomi F, Yavari M. Investigating the Relationship between Stress Management and the Quality of Working life of Nurses in Teaching Hospitals in Yazd in 2023. J Health Res Commun 2024; 9 (4) :37-46
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-954-fa.html
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-954-fa.html
جعفری حسن، رحیمی محمدکاظم، قمی فرنوش، یاوری مهدیه. بررسی ارتباط مدیریت استرس با کیفیت زندگی کاری در پرستاران بیمارستان های آموزشی شهر یزد در سال 1402. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1402; 9 (4) :37-46
دانشجوی کارشناسی مدیریت خدمات بهداشتی درمانی، دانشکده ی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، یزد، ایران
چکیده: (1407 مشاهده)
Vمقدمه و هدف: با توجه به آثار استرس کاری بر کیفیت زندگی پرستاران، مدیریت استرس امری مهم است. ازاین‌رو، در پژوهش حاضر، به بررسی ارتباط این دو در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد در سال 1402 پرداخته شد.
روش کار: در این مطالعه‌ی توصیفی‌مقطعی، جامعه‌ی آماری شامل تمام پرستاران شاغل بود که تعداد 123 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری طبقه ای¬ تناسبی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه¬های استاندارد کیفیت زندگی کاری (کاسیو، 1998) و استرس پرستاری (اندرسون، 1981) بود. برای تحلیل داده‌ها از فراوانی، میانگین و انحراف معیار و همچنین، از آزمون هم‌بستگی پیرسون، تی‌تست و آنوا و از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 26 استفاده شد.
یافته‌ها: پرستاران در میان ابعاد استرس شغلی، در بعد رنج و مرگ بیماران دارای بیشترین استرس (97/4±38/8) و در کمبود منابع حمایتی دارای کمترین استرس (09/2±31/2) بودند. در بین ابعاد کیفیت زندگی کاری، بیشترین میانگین در میل و انگیزش به کار (21/2±28/15) و کمترین در حل‌وفصل مشکلات (54/2±65/8) بود. طبق یافته‌های مطالعه‌ی حاضر، میان استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران ارتباط معناداری از نظر آماری وجود داشت (001/0<P و 399/0=r).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر استرس بر کیفیت زندگی کاری پرستاران، مدیران و مسئولان مرتبط باید برای کاهش میزان استرس برنامه‌ریزی کنند. علاوه بر این، یافته‌های موجود همچنین می‌توانند شواهدی در پیش روی مدیران و مسئولان مرتبط قرار دهند تا با آگاهی از وضع موجود، برای بر طرف کردن مسائل تأثیرگذار اقدام کنند.
روش کار: در این مطالعه‌ی توصیفی‌مقطعی، جامعه‌ی آماری شامل تمام پرستاران شاغل بود که تعداد 123 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری طبقه ای¬ تناسبی انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسش‌نامه¬های استاندارد کیفیت زندگی کاری (کاسیو، 1998) و استرس پرستاری (اندرسون، 1981) بود. برای تحلیل داده‌ها از فراوانی، میانگین و انحراف معیار و همچنین، از آزمون هم‌بستگی پیرسون، تی‌تست و آنوا و از نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 26 استفاده شد.
یافته‌ها: پرستاران در میان ابعاد استرس شغلی، در بعد رنج و مرگ بیماران دارای بیشترین استرس (97/4±38/8) و در کمبود منابع حمایتی دارای کمترین استرس (09/2±31/2) بودند. در بین ابعاد کیفیت زندگی کاری، بیشترین میانگین در میل و انگیزش به کار (21/2±28/15) و کمترین در حل‌وفصل مشکلات (54/2±65/8) بود. طبق یافته‌های مطالعه‌ی حاضر، میان استرس شغلی و کیفیت زندگی کاری پرستاران ارتباط معناداری از نظر آماری وجود داشت (001/0<P و 399/0=r).
نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر استرس بر کیفیت زندگی کاری پرستاران، مدیران و مسئولان مرتبط باید برای کاهش میزان استرس برنامه‌ریزی کنند. علاوه بر این، یافته‌های موجود همچنین می‌توانند شواهدی در پیش روی مدیران و مسئولان مرتبط قرار دهند تا با آگاهی از وضع موجود، برای بر طرف کردن مسائل تأثیرگذار اقدام کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
