دوره 5، شماره 4 - ( زمستان 1398 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 81-68 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kermani M, asadzadeh N, farzadkia M, Gholami M, Hashemi M. Comparasion of Photochemical Oxidation Process Efficiency Based on Hydrogen Peroxide and Persulfate for the Removal of Paraquat from Aqueous Solutions. J Health Res Commun 2020; 5 (4) :68-81
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-452-fa.html
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-452-fa.html
کرمانی مجید، اسدزاده نسترن، فرزادکیا مهدی، غلامی میترا، هاشمی میترا. بررسی مقایسهای راندمان فرایند اکسیداسیون فتوشیمیایی بر پایه پراکسید هیدروژن (UV/HP) و پرسولفات (+UV/NaPS/ Fe2) برای تجزیه پاراکوات از محلولهای آبی. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1398; 5 (4) :68-81
گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
چکیده: (3053 مشاهده)
مقدمه و هدف: یکی از مهم‌ترین فاکتورهای آلودگی اکوسیستم‌های آبی، دفع سموم آفات کشاورزی است. پاراکوات علف‌کشی محلول در آب، غیر انتخابی و دارای اثرات سوء بهداشتی مانند نارسایی تنفسی حتی مرگ می‌باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف ارزیابی تجزیه‌پذیری سم پاراکوات با استفاده از فرایندهای اکسیداسیون فتوشیمیایی فرابنفش/پراکسید هیدروژن (UV/HP) و فرابنفش/پرسولفات/آهن دو ظرفیتی(UV/NaPS/Fe۲+)) انجام شد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تأثیر متغیرهای pH، غلظت پراکسید هیدروژن (UV/HP)، سولفات و آهن دو ظرفیتی (UV/NaPS/Fe۲+) و غلظت اولیه آلاینده بر تجزیه سم پاراکوات در مقیاس آزمایشگاهی توسط یک راکتور پیوسته ۱ لیتری مورد بررسی قرار گرفت. غلظت پاراکوات باقیمانده و میزان تجزیه کربن آلی نیز به ترتیب با استفاده از دستگاه HPLC (High Performance Liquid Chromatography) که مجهز به یک آشکارساز UV (Ultraviolet) مرئی در طول موج ۲۵۹ نانومتر است و یک TOC (Total Organic Carbon) آنالیزر اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: فرایندهای پراکسید هیدروژن (UV/HP) در شرایط بهینه و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) در شرایط بهینه در زمان تماس ۱۲۰ دقیقه به ترتیب ۸۷/۷۵ و ۹۲/۳۱ درصد از پاراکوات را تجزیه کردند. میزان تجزیه TOC در فرایندهای پراکسید هیدروژن (UV/HP) و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) به ترتیب ۷۷/۲۹ و ۸۲/۱۶ درصد بود. نتایج نشان دادند که سینتیک فرایند پراکسید هیدروژن (UV/HP) و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) از واکنش درجه اول تبعیت می‌کند.
نتیجه‌گیری: فرایند پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) نسبت به فرایند پراکسید هیدروژن (UV/HP) در تجزیه پاراکوات مؤثرتر می‌باشد؛ در نتیجه فرایندهای مورد مطالعه به عنوان روشی مؤثر، سریع و کارآمد برای تجزیه پاراکوات از محلولهای آبی پیشنهاد می‌شود. استفاده از این فرایند به عنوان یک فرایند تصفیه کامل یا پیش‌تصفیه توصیه می‌گردد.
روش کار: در این مطالعه تجربی، تأثیر متغیرهای pH، غلظت پراکسید هیدروژن (UV/HP)، سولفات و آهن دو ظرفیتی (UV/NaPS/Fe۲+) و غلظت اولیه آلاینده بر تجزیه سم پاراکوات در مقیاس آزمایشگاهی توسط یک راکتور پیوسته ۱ لیتری مورد بررسی قرار گرفت. غلظت پاراکوات باقیمانده و میزان تجزیه کربن آلی نیز به ترتیب با استفاده از دستگاه HPLC (High Performance Liquid Chromatography) که مجهز به یک آشکارساز UV (Ultraviolet) مرئی در طول موج ۲۵۹ نانومتر است و یک TOC (Total Organic Carbon) آنالیزر اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: فرایندهای پراکسید هیدروژن (UV/HP) در شرایط بهینه و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) در شرایط بهینه در زمان تماس ۱۲۰ دقیقه به ترتیب ۸۷/۷۵ و ۹۲/۳۱ درصد از پاراکوات را تجزیه کردند. میزان تجزیه TOC در فرایندهای پراکسید هیدروژن (UV/HP) و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) به ترتیب ۷۷/۲۹ و ۸۲/۱۶ درصد بود. نتایج نشان دادند که سینتیک فرایند پراکسید هیدروژن (UV/HP) و پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) از واکنش درجه اول تبعیت می‌کند.
نتیجه‌گیری: فرایند پرسولفات (UV/NaPS/Fe۲+) نسبت به فرایند پراکسید هیدروژن (UV/HP) در تجزیه پاراکوات مؤثرتر می‌باشد؛ در نتیجه فرایندهای مورد مطالعه به عنوان روشی مؤثر، سریع و کارآمد برای تجزیه پاراکوات از محلولهای آبی پیشنهاد می‌شود. استفاده از این فرایند به عنوان یک فرایند تصفیه کامل یا پیش‌تصفیه توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط زیست
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
