دوره 4، شماره 4 - ( زمستان 1397 )                   جلد 4 شماره 4 صفحات 72-63 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Borna H, Dehghani R, Fazeli Dinan M, Hosseini-Vasoukolaei N, Jahani H, Motevalli Haghi F et al . Some Epidemiological Aspects of Scorpionism in Qaenat, Iran, during 2011-2016. J Health Res Commun 2019; 4 (4) :63-72
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-361-fa.html
برنا حسین، دهقانی روح اله، فاضلی دینان محمود، حسینی واسوکلایی نصیبه، جهانی حسن، متولی حقی سید فرزاد و همکاران.. بررسی اپیدمیولوژی عقرب زدگی شهرستان قاینات درسال1395 -1389. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1397; 4 (4) :63-72

URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-361-fa.html


گروه حشره شناسی پزشکی و مبارزه با ناقلین، مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده:   (2710 مشاهده)
مقدمه و هدف: عقرب زدگی ( Stinging Scorpion ) یکی از مشکلاتی است که سلامت انسان را تهدید می کند. شناخت عوامل اپیدمیولوژی تأثیرگذار بر عقرب زدگی، نقش مهمی در جلوگیری از این مشکل بهداشتی دارد. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژی عقرب زدگی در شهرستان قائنات استان خراسان جنوبی انجام شد. روش کار: در مطالعه حاضر که از نوع توصیفی– مقطعی و به صورت گذشته نگر می باشد، تمامی افرادی که از سال 1389 لغایت 1395 در شهرستان قائنات استان خراسان جنوبی دچار عقرب زدگی شده و به مراکز درمانی شهرستان مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه و بررسی قرار گرفتند. جهت انجام این پژوهش، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک بیماران از فر مهای ثبت موارد عقرب زدگی موجود در مرکز بهداشت استخراج شد و با استفاده از نرم افزار SPSS 20 تجزیه و تحلیل گردید . یافته ها: از 164 مورد عقرب زدگی در جمعیت 121600 نفری تحت مطالعه، 75 مورد ( 7/ 45 درصد) مربوط به مردان و 89 مورد ( 3/ 54 درصد) مربوط به زنان بود. علاوه براین، بیشترین موارد عقرب زدگی (25 درصد )در گروه سنی 25 تا 34 سال و کمترین موارد( 49 / 5 درصد) در گروه سنی 55 تا 64 سال رخ داده بود. شایان ذکر است که دست ها با 7/ 56 درصد و سر و گردن با 2/ 1 درصد به ترتیب بیشترین و کمترین موارد عقرب زدگی را به خود اختصاص داده بودند. از سوی دیگر، اغلب موارد ( 5/ 91 درصد) در شش ماه اول سال رخ داده بودند و پیک شیوع آن ( 88 / 29 درصد)در تیر ماه بوده است. باید خاطرنشان ساخت که 3/ 46 درصد از موارد عقرب زدگی در مناطق شهری و 7/ 53 درصد در مناطق روستایی رخ داده بود. نتیجه گیری: با توجه به اینکه بیشترین درصد عقرب گزیدگی از مناطق روستایی شهرستان گزارش شده است، آموزش کلیه کارکنان بهداشتی و درمانی و پزشکان مراکز و ارتقای آگاهی عمومی در شهر و روستا می تواند نقش مهمی در پیشگیری از عقرب زدگی و مرگ ناشی از آن داشته باشد.
واژه‌های کلیدی: اپیدمیولوژی، عقرب زدگی، قائنات
متن کامل [PDF 739 kb]   (964 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: حشره شناسی پزشکی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله تحقیقات سلامت در جامعه می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Journal of health research in community

Designed & Developed by : Yektaweb