مقدمه و هدف: تکنولوژی و پیشرفت از یک سو موجب کنترل بیمار یهای واگیر و بالارفتن امید به زندگی گردیده و از سوی دیگر منجر به افزایش بیمار یهای غیرواگیر شده است. امروزه یکی از معضلات گریبان گیر بشر حوادث و مسمومیت ها و به ویژه حوادث ترافیکی هستند که 12 درصد از بار جهانی بیماری ها را شامل می شوند و سومین عامل مرگ زودرس در ایران می باشند. در این ارتباط پژوهش حاضر با هدف بررسی اپیدمیولوژیک حوادث ترافیکی در شهرستان بهبهان طی سا لهای 1385 - 93 انجام شد. روش کار: این پژوهش به صورت مقطعی- توصیفی و گذشته نگر در مورد مصدومان حوادث ترافیکی که از 93 - 1385 به بخش های اورژانس بیمارستانی در شهرستان بهبهان مراجعه کردند انجام گرفت. بدین منظور اطلاعات مصدومان فوق شامل: سن، جنس و غیره جم عآوری گردید و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS 17 آنالیز شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که در سا لهای 1385 تا 1393 در مجموع 55108 مورد حادثه منجر به جرح در شهرستان بهبهان اتفاق افتاده است که از این تعداد 26798 مورد ( 5/ 48 درصد) مربوط به حوادث ترافیکی می باشد که شامل 30/9 درصد خودروسوار، 8/ 58 درصد موتورسوار و 3/ 10 درصد عابر پیاده می شود. در این پژوهش به طور متوسط میزان بروز حوادث ترافیکی 14 در هر هزار نفر بود و میزان مرگ حوادث ترافیکی 29 در هر صد هزار نفر گزارش شد. همچنین در این سا لها 7814 مورد مرگ ثبت شده است که 826 مورد آن ( 6/ 10 درصد) ناشی از حوادث می باشد که 520 مورد ( 9/ 62 درصد) از آ نها مربوط به حوادث ترافیکی بوده است. 40 درصد از مر گهای ناشی از حوادث ترافیکی نیز در صحنه تصادف، حین انتقال و یا در بخش اتفاقات رخ داده اند. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش نشان داد که بروز مرگ و میر ناشی از حوادث ترافیکی به ویژه تصادفات موتورسیکلت در شهرستان بهبهان یک مشکل بهداشتی و اجتماعی مهم در بخش سلامت است و از این رو اقدامات لازم در جهت کنترل و پیشگیری از این تهدید بهداشت عمومی ضروری می باشد.