دانشگاه ازاد اسلامی کرمانشاه
چکیده: (262 مشاهده)
مقدمه و هدف: اثرات ناشی از اضطراب کرونا به یکی از چالشهای اصلی سلامت تبدیل شده است، بطوریکه کیفیت زندگی افراد را به مخاطره میاندازد. لذا این مطالعه با هدف بررسی رابطه اضطراب کرونا با دانشکرونا و حمایت اجتماعی وارزیابی نقش میانجی کیفیت زندگی در این میان انجام گرفته است.
روشکار: پژوهش حاضر توصیفی و طرح پژوهش همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل تمامی زنان شاغل در مراکز بهداشتی درمانی کرمانشاه در نیمه دوم سال1401 بودندکه از میان آنها تعداد 364 نفر با روش نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. داهها با استفاده از مقیاس اضطراب بیماریکرونای علیپور و همکاران(2020)، فرم کوتاه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی(1998)، پرسشنامه دانش کرونا(محقق ساخته) و مقیاس چند بعدی حمایت اجتماعی ادراک شده زیمت و همکاران(1988) جمع آوری و با روش معادلات ساختاری به کمک نرم افزارهای 25-SPSS و PLS Smart تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد اثر مستقیم دانش کرونا(05/0>P، ۲۰۸/0-= β ) واثر غیر مستقیم آن از طریق کیفیت زندگی(0۵/0>P، ۱۳۴/0= β ) بر اضطراب کرونا معنی دار بود، همچنین اثر مستقیم حمایت اجتماعی(01/0>P، ۳۷۷/0 β = -) و اثر غیر مستقیم آن از طریق کیفیت زندگی(05/0>P، 049/0= β ) بر اضطراب کرونا معنی دار بود، دانشکرونا و حمایت اجتماعی ارتباط منفی و معنی داری با اضطراب کرونا داشته و کیفیت زندگی نقش میانجی در این رابطه ایفا میکرد.
نتیجهگیری : با ارائه مداخلات آموزشی و حمایتی مناسب در مواجهه با بحرانهای بهداشتی، کیفیت زندگی افراد را میتوان به طور قابل توجهی بهبود بخشید و اضطراب آنان را کاهش داد.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روانشناسی