دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 87-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Edalat A, DashtBozorgi Z, Talebzadeh Shoshtari M. Effectiveness of Health Promoting Lifestyle Training in Health Hardiness, Self-compassion, and Behavioral Emotion Regulation in Patients with Type 2 Diabetes. J Health Res Commun 2023; 9 (1) :75-87
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-818-fa.html
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-818-fa.html
عدالت آزاده، دشت‌بزرگی زهرا، طالب‌زاده شوشتری مرضیه. اثربخشی آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بر سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان در مبتلایان به دیابت نوع دو. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1402; 9 (1) :75-87
استادیار، گروه روانشناسی، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
چکیده: (936 مشاهده)
مقدمه و هدف: مبتلایان به دیابت با مشکلات فراوانی به‌ویژه در زمینه سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان مواجه هستند. درنتیجه، هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت بر سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان در مبتلایان به دیابت نوع دو بود.
روش کار: این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل مبتلایان به دیابت نوع دو عضو انجمن دیابت شهر اهواز در زمستان 1400 بودند. 50 نفر پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه، با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 25 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت علیجانی و همکاران (1394) قرار گرفت. گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش باقی ماند. داده‌ها با فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، سیاهه تجدیدنظرشده سرسختی سلامت (گیبهارت و همکاران، 2001)، مقیاس شفقت به خود (نف، 2016) و پرسش‌نامه تنظیم رفتاری هیجان (کرایج و گارنفسکی، 2019) جمع‌آوری و با آزمون‌های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد گروه‌های آزمایش و گواه از نظر جنسیت، سطح تحصیلات و سن تفاوت معناداری نداشتند (0/05<P). یافته‌های دیگر نشان داد آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت باعث افزایش سرسختی سلامت (0/001< P ، 575/597=F)، شفقت به خود (0/001<P، 283/882=F) و تنظیم رفتاری هیجان (0/001< P ، 633/967=F) در مبتلایان به دیابت نوع دو شد.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر، درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از روش آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در کنار سایر روش‌های آموزشی برای بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی مبتلایان به دیابت نوع دو، به‌ویژه افزایش سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان استفاده کنند.
روش کار: این مطالعه نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه گواه انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل مبتلایان به دیابت نوع دو عضو انجمن دیابت شهر اهواز در زمستان 1400 بودند. 50 نفر پس از بررسی ملاک‌های ورود به مطالعه، با روش نمونه‌گیری در دسترس به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مساوی (هر گروه 25 نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 90 دقیقه‌ای تحت آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت علیجانی و همکاران (1394) قرار گرفت. گروه گواه در لیست انتظار برای آموزش باقی ماند. داده‌ها با فرم اطلاعات جمعیت‌شناختی، سیاهه تجدیدنظرشده سرسختی سلامت (گیبهارت و همکاران، 2001)، مقیاس شفقت به خود (نف، 2016) و پرسش‌نامه تنظیم رفتاری هیجان (کرایج و گارنفسکی، 2019) جمع‌آوری و با آزمون‌های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم‌افزار SPSS نسخه 19 تحلیل شدند.
یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد گروه‌های آزمایش و گواه از نظر جنسیت، سطح تحصیلات و سن تفاوت معناداری نداشتند (0/05<P). یافته‌های دیگر نشان داد آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت باعث افزایش سرسختی سلامت (0/001< P ، 575/597=F)، شفقت به خود (0/001<P، 283/882=F) و تنظیم رفتاری هیجان (0/001< P ، 633/967=F) در مبتلایان به دیابت نوع دو شد.
نتیجه‌گیری: طبق نتایج مطالعه حاضر، درمانگران و متخصصان سلامت می‌توانند از روش آموزش سبک زندگی ارتقادهنده سلامت در کنار سایر روش‌های آموزشی برای بهبود ویژگی‌های روان‌شناختی مبتلایان به دیابت نوع دو، به‌ویژه افزایش سرسختی سلامت، شفقت به خود و تنظیم رفتاری هیجان استفاده کنند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقای سلامت
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
