مقدمه و هدف:  در سال‎های اخیر تماس با بیوآئروسل‎ها به‎صورت یک مشکل عمده مطرح شده است که سلامتی انسان را به مخاطره می‎اندازد. هدف از این مطالعه، مقایسه‎ی پتانسیل انتشار آلودگی قارچی در هوای اطراف بیمارستان میلاد، سازمان انتقال خون و تصفیه‎خانه فاضلاب شهرک قدس تهران است.
روش کار: این مطالعه‎ی توصیفی-مقطعی در بیمارستان میلاد، سازمان انتقال خون ایران و تصفیه‎خانه فاضلاب شهرک قدس تهران به مدت چهار ماه انجام شد. نمونه‎برداری به روش غیرفعال، به مدت یک ساعت و هر شش روز یک‎بار صورت گرفت. محیط کشت مورد استفاده سابورو دکستروز آگار (Sabouraud Dextrose Agar: SDA) بود.
یافته‎ها: در مقایسه‎ی ایستگاه‎های منتخب، بیشترین آلودگی مربوط به 100 متری بعد از آخرین واحد تصفیه‎خانه (CFU 67) و کمترین آلودگی مربوط به بیمارستان میلاد (CFU 30) بود. جنس غالب قارچی در تصفیه‎خانه فاضلاب و سازمان انتقال خون مربوط به کلادوسپوریوم‎ها (به‎ترتیب 49 درصد و 84 درصد) و در هوای اطراف بیمارستان میلاد مربوط به آلترناریا (47 درصد) بود.
نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج حاصل از این پژوهش، می‎توان گفت که واحدهای عملیاتی و فرآیندی موجود در تصفیه‎خانه‎های فاضلاب بر بار آلودگی و انتشار بیوآئروسل تأثیر می‎گذارند. در نتیجه ضروری به نظر می‎رسد تا دستگاه‎های مسئول اقدامات لازم را در تدوین رهنمودها و استانداردها در رابطه با بیوآئروسل‎های منتقل‎شده از هوا انجام دهند. همچنین مدیریت مناسب بهداشت محیط در تصفیه خانه‎های فاضلاب می‎تواند یکی از عوامل مهم در کاهش انتشار بیوآئروسل‎ها باشد.