تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (86 مشاهده)
مقدمه و هدف: سلامت معنوی یکی از ابعاد سلامتی و منبعی کمک‌کننده برای کارکنان است که با کمک تجربه‌های معنوی خود می‌توانند در حل مسائل، درک ارزش و غنای زندگی از آن یاری گیرند. این مطالعه با هدف تعیین سلامت معنوی و ارتباط آن با امید به آینده در کارکنان ستادی دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد.
روش کار: نوع مطالعه مقطعی و به روش توصیفی تحلیلی در 266 نفر از کارکنان ستادی شاغل در معاونت‌های دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد. روش نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی بود. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سلامت معنوی (پرسشنامه پولوتزین و الیسون) و پرسشنامه امید به آینده (پرسشنامه اشنایدر) جمع‌آوری شده و با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس) در نرم افزار SPSS-24 و سطح معناداری 05/0 تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین سنی کارکنان،81/7 ±42 سال و میانگین سابقه کاری کارکنان 49/7 ±49/16 سال بود. 62 درصد از کارکنان زن و بقیه مرد بودند. سلامت معنوی در کارکنان در حد متوسط (87/16 ± 19/91) و امید به آینده در آنها بالا (95/6 ± 62/41) بود. سلامت معنوی با امید به آینده در کل و به تفکیک ابعاد ارتباط مستقیم و معناداری داشت (001/0 > P-Value).
نتیجه گیری: با توجه به اینکه با افزایش نمرات سلامت معنوی و ابعاد آن، امید به آینده و ابعاد آن افزایش می‌یابد، ارتقای سلامت معنوی کارکنان باید مورد توجه قرار گیرد.
روش کار: نوع مطالعه مقطعی و به روش توصیفی تحلیلی در 266 نفر از کارکنان ستادی شاغل در معاونت‌های دانشگاه علوم پزشکی گلستان انجام شد. روش نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی بود. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه سلامت معنوی (پرسشنامه پولوتزین و الیسون) و پرسشنامه امید به آینده (پرسشنامه اشنایدر) جمع‌آوری شده و با استفاده از روش‌های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من ویتنی و کروسکال والیس) در نرم افزار SPSS-24 و سطح معناداری 05/0 تحلیل گردید.
یافته‌ها: میانگین سنی کارکنان،81/7 ±42 سال و میانگین سابقه کاری کارکنان 49/7 ±49/16 سال بود. 62 درصد از کارکنان زن و بقیه مرد بودند. سلامت معنوی در کارکنان در حد متوسط (87/16 ± 19/91) و امید به آینده در آنها بالا (95/6 ± 62/41) بود. سلامت معنوی با امید به آینده در کل و به تفکیک ابعاد ارتباط مستقیم و معناداری داشت (001/0 > P-Value).
نتیجه گیری: با توجه به اینکه با افزایش نمرات سلامت معنوی و ابعاد آن، امید به آینده و ابعاد آن افزایش می‌یابد، ارتقای سلامت معنوی کارکنان باید مورد توجه قرار گیرد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مدیریت خدمات بهداشتی و درمانی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |