دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1402 )
جلد 9 شماره 1 صفحات 107-99 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، مرکز تحقیقات مدیریت سلامت و توسعه اجتماعی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده: (927 مشاهده)
مقدمه و هدف: خستگی پرستاران به صورت احساس ذهنی و چندبعدی از خستگی تعریف می‌شود که از نظر جسمی و ذهنی نافذ و حتی ممکن است با وجود دوره‌های استراحت نیز باقی بماند. در کنار خستگی، پرستاران بیش از گروه‌های شغلی دیگر از کمبود خواب و پایین بودن کیفیت آن رنج می‌برند. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط بین خستگی شغلی با کیفیت خواب در پرستاران انجام شد.
روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی و از نوع مقطعی بود که در بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1400 انجام شد. 277 نفر از پرستاران پس از نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی و گرفتن کد اخلاق وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های خستگی شغلی سوئدی SOFIو کیفیت خواب Pitsburg جمع‌آوری و با استفاده روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من‌ویتنی و کروسکال والیس در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 4/8±28/75 سال و میانگین سابقه کار آن‌ها 6/4±66/5 سال بود. در کل، 68/6 درصد از پرستاران زن بودند. میانگین مجموع نمرات خستگی شغلی 22/5±53/18 به‌دست آمد و در سطح کمتر از حد متوسط ارزیابی شد. میانگین نمره کلی کیفیت خواب 1/77±18/14 بود که نشان‌دهنده کیفیت خواب ضعیف در پرستاران بود. نمره کلی خستگی شغلی و تمامی ابعاد آن با کیفیت خواب ارتباط معکوس و معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: میزان خستگی شغلی در پرستاران کمتر از حد متوسط و کیفیت خواب آن‌ها ضعیف بود که با افزایش خستگی شغلی، کیفیت خواب کاهش یافت. پیشنهاد می‌شود راهکارهای فردی و سازمانی به‌منظور کاهش و رفع خستگی شغلی و بهبود کیفیت خواب اجرا شود.
روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی و از نوع مقطعی بود که در بیمارستان‌های آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان در سال 1400 انجام شد. 277 نفر از پرستاران پس از نمونه‌گیری به روش طبقه‌ای تصادفی و گرفتن کد اخلاق وارد مطالعه شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های خستگی شغلی سوئدی SOFIو کیفیت خواب Pitsburg جمع‌آوری و با استفاده روش‌های آمار توصیفی و آزمون‌های ضریب همبستگی اسپیرمن، من‌ویتنی و کروسکال والیس در نرم‌افزار SPSS نسخه 23 تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین سنی پرستاران 4/8±28/75 سال و میانگین سابقه کار آن‌ها 6/4±66/5 سال بود. در کل، 68/6 درصد از پرستاران زن بودند. میانگین مجموع نمرات خستگی شغلی 22/5±53/18 به‌دست آمد و در سطح کمتر از حد متوسط ارزیابی شد. میانگین نمره کلی کیفیت خواب 1/77±18/14 بود که نشان‌دهنده کیفیت خواب ضعیف در پرستاران بود. نمره کلی خستگی شغلی و تمامی ابعاد آن با کیفیت خواب ارتباط معکوس و معناداری داشت.
نتیجه‌گیری: میزان خستگی شغلی در پرستاران کمتر از حد متوسط و کیفیت خواب آن‌ها ضعیف بود که با افزایش خستگی شغلی، کیفیت خواب کاهش یافت. پیشنهاد می‌شود راهکارهای فردی و سازمانی به‌منظور کاهش و رفع خستگی شغلی و بهبود کیفیت خواب اجرا شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
روان پرستاری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |