دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1399 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 19-10 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار، گروه روانشناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران
چکیده:   (2290 مشاهده)
مقدمه و هدف: تشخیص سرطان در فرزندان، بحرانی برای خانواده است که موجب ایجاد اختلالاتی در کیفیت زندگی والدین میشود. تابآوری یکی از راهبردهای مناسب برای ارتقای کیفیت زندگی است. تابآوری به سازگاری در برابر بیماریها و عوامل تنشزا در زندگی اشاره دارد. همچنین باور دینی، در زندگی اجتماعی، روانشناختی و تابآوری نقش مهمی را بر عهده دارد. تحقیق حاضر بهمنظور تبیین رابطه باورهای دینی با کیفیت زندگی و تابآوری مادران کودکان سرطانی انجام شده است.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع توصیفی-همبستگی است. جامعه آماری 123 نفر از مادران کودکان سرطانی بودند که در سال 1398 به بخش سرطان بیمارستان طالقانی شهر گرگان مراجعه کردهاند که با روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه تابآوری کانر و دیویدسون، پرسشنامه دینداری خدایاریفرد و پرسشنامه کیفیت زندگی مراقبان سرطان ویتزنر جمعاوری شدند. دادهها با استفاده از نرمافزار 17 SPSS، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیهوتحلیل شدند. 0/05P< بهعنوان سطح معنیداری در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن است که باور دینی با تابآوری رابطه مثبت معنادار دارد، درحالیکه بین باور دینی و کیفیت زندگی تفاوت معناداری مشاهده نشد.
نتیجهگیری: مبتنی بر یافتهها، باورهای دینی عامل کارآمد و مؤثری در تابآوری مادران کودکان سرطانی است؛ بنابراین، چارهجویی برای تدوین خدمات بالینی سودمند و برنامههای مشاورهای مناسب و هدفمند بهمنظور بهبود کیفیت زندگی این مادران و فرزندانشان ضروری به نظر میرسد.
متن کامل [PDF 454 kb]   (731 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: روانشناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.