دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1399 )                   جلد 6 شماره 3 صفحات 9-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشیار، گروه علوم تغذیه و بهداشت مواد غذایی، دانشکده پزشکی، مرکز تحقیقات سلامت تغذیه، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، ایران
چکیده:   (1888 مشاهده)
مقدمه و هدف : یکی از سمی ترین مایکوتوکسین ها، اکراتوکسین A می باشد.. هدف از این مطالعه اندازهگیری اکراتوکسین A در برخی از فرآورده های میوه ای و تخمین ریسک سرطانزایی برای مصرف کننده  می باشد.
روش کار در این تحقیق تعداد102نمونه فرآورده  میوه‌ای شامل لواشک هلو، لواشک زردآلو، برگه زردآلو، قیسی، آلو خشک و آلو بخارا از سطح شهر همدان نمونه‌بردای شد و مقدار ارکراتوکسین A آنها  باروش الایزا تعیین و ریسک خطر سرطانزایی آنها محاسبه شد.   حد تشخیص کیت الایزا براساس دستورالعمل شرکت سازنده 5/0 میکروگرم بر کیلوگرم لحاظ شد.
یافته‌ها: محدوده اکراتوکسین A در نمونه‌ها 7/22- 3/92 میکروگرم بر کیلوگرم بود.   از 102 نمونه فرآورده میوه‌ای بررسی شده 31 نمونه (30/39 درصد) آلوده به اکراتوکسین A بودند که در 4 نمونه سطح آلودگی بیش از حد استاندارد ایران (10 میکروگرم بر کیلوگرم) بود. بین میانگین سطح آلودگی نمونه‌ها تفاوت معنی‌داری وجود داشت (0/05 > P).  در تمامی نمونه‌ها، میانگین اکراتوکسین A  بطور معنی‌داری کمتر از حد استاندارد ایران بود (0/05 > P). بسته به نوع فرآورده میوه‌ای بررسی شده، مقدار دریافت تخمینی روزانه  اکراتوکسین A  در کودکان و بزرگسان به ترتیب در محدوه 4-10 × 4/35 - 5-10 × 3/36 و  4-10 × 6/09 -5-10 × 4/70 میکروگرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز قرار داشت. با توجه به غلظت اکراتوکسین و میزان مصرف سرانه فرآورده‌های میوه‌ای،  میزان خطری سرطانزایی  این ماده از طیق محصولات بررسی شده برای مصرف کننده ناچیز می باشد.
نتیجهگیری: در کل، میانگین اکراتوکسین A در فرآوردهای میوه‌ای  بطور معنی دار کمتر از استاندارد ایران بود (0/05> P).  همچنین براساس تخمین ریسک سرطانزایی، می توان گفت  دریافت اکراتوکسین A از طریق مصرف فرآورده‌های میوه‌ای خطری از نظر سرطانزایی برای مصرف کننده ایجاد نمی کند.
متن کامل [PDF 430 kb]   (618 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: سم شناسی

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.