دوره 6، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 24-14 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، ایران
چکیده: (2308 مشاهده)
مقدمه و هدف: یکی از مشکلات پساب‌های بیمارستانی، وجود باقی‌مانده‌های دارویی ازجمله آنتی‌بیوتیک‌هاست که در صورت حذف نشدن کامل، به منابع آبی راه می‌یابد و مشکلات بهداشتی و زیست‌محیطی به همراه خواهد داشت. هدف از این مطالعه بررسی کارایی انعقاد الکتریکی با الکترود آهن و آلومینیوم در حذف آنتی‌بیوتیک سفازولین از فاضلاب واقعی بیمارستان است.
روش کار: برای تعیین کیفیت فاضلاب، در طول یک سال 12 نمونه از بیمارستان گرفته شده است. آزمایش‌ها با سه تکرار در سه pH، سه ولتاژ و سه زمان تماس بررسی شدند. غلظت سفازولین با استفاده از دستگاه HPLC تعیین شد. دیگر پارامترهای کیفی مرتبط بر اساس کتاب روش‌های استاندارد آزمایش‌های آب‌وفاضلاب انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در شرایط بهینه، راندمان حذف جامدات کل، COD و سفازولین در pH بهینه برابر با 7 و ولتاژ بهینه 30 و زمان تماس بهینه 30 دقیقه، به ترتیب 69/49، 79/42 و 67، 86 درصد است. آزمون آماری آنووا بر اساس تحلیل واریانس سه‌طرفه نشان داد تغییرات pH، ولتاژ و زمان تماس بر کارایی فرایند اختلاف معنی‌دار دارد (0/05˂p).
نتیجه‌گیری: فرایند هم‌زمان الکتروکواگولاسیون با الکترودهای آهن و آلومینیوم قادر است فاضلاب بیمارستانی را به‌طور رضایت‌بخشی تصفیه کند.
روش کار: برای تعیین کیفیت فاضلاب، در طول یک سال 12 نمونه از بیمارستان گرفته شده است. آزمایش‌ها با سه تکرار در سه pH، سه ولتاژ و سه زمان تماس بررسی شدند. غلظت سفازولین با استفاده از دستگاه HPLC تعیین شد. دیگر پارامترهای کیفی مرتبط بر اساس کتاب روش‌های استاندارد آزمایش‌های آب‌وفاضلاب انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد در شرایط بهینه، راندمان حذف جامدات کل، COD و سفازولین در pH بهینه برابر با 7 و ولتاژ بهینه 30 و زمان تماس بهینه 30 دقیقه، به ترتیب 69/49، 79/42 و 67، 86 درصد است. آزمون آماری آنووا بر اساس تحلیل واریانس سه‌طرفه نشان داد تغییرات pH، ولتاژ و زمان تماس بر کارایی فرایند اختلاف معنی‌دار دارد (0/05˂p).
نتیجه‌گیری: فرایند هم‌زمان الکتروکواگولاسیون با الکترودهای آهن و آلومینیوم قادر است فاضلاب بیمارستانی را به‌طور رضایت‌بخشی تصفیه کند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط زیست
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |