دوره 5، شماره 2 - ( تابستان 1398 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 18-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی،تهران،ایران.
چکیده: (3381 مشاهده)
مقدمه و هدف: اساس مراقبت و کنترل دیابت بر پایه خودمراقبتی و آموزش بیماران بنا نهاده شده است. خانواده به‌عنوان اساسی‌ترین رکن جامعه، مسئول ارائه مراقبت‌های صحیح و مناسب بهداشتی به بیمار می‌باشد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده‌محور بر رفتارهای خودمراقبتی در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو شهرستان نکا انجام شد.
روش کار: مطالعه حاضر به روش نیمه‌تجربی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را بیماران مبتلا به دیابت نوع دو مراجعه‌کننده به مراکز جامع سلامت روستایی شهرستان نکا تشکیل دادند و به شیوه تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل جای گرفتند. شایان ذکر است که گروه مداخله به مدت سه ماه تحت آموزش قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه خلاصه فعالیت‌های خودمراقبتی (SDSCA: Summary of Diabetes Self Care Activities) در دو بخش ویژگی‌های فردی و ابعاد رفتارهای مراقبت از خود (شامل: رژیم غذایی، قند سرمی تصادفی، فعالیت بدنی، مراقبت از پا و سطح سرمی قند ناشتا) مورد استفاده قرار گرفت. داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS 24 تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: بر‌اساس یافته‌ها، میانگین نمرات قبل و بعد از مداخله در ابعاد کنترل قند، کنترل رژیم غذایی و رفتارهای خودمراقبتی تفاوت معناداری داشت (05/0 P<)؛ اما میانگین نمرات قبل و بعد از مداخله در ابعاد مراقبت از پا، مصرف انسولین و فعالیت بدنی تفاوت معناداری نداشتند (05/0 P>).
نتیجه‌گیری: نتایج حاکی از آن بودند که آموزش مبتنی بر الگوی توانمندسازی خانواده‌محور بر بیشتر ابعاد رفتار خودمراقبتی در راستای کنترل بیماران مبتلا به دیابت نوع دو تأثیر دارد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقای سلامت
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |