دوره 5، شماره 2 - ( تابستان 1398 )
جلد 5 شماره 2 صفحات 51-41 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشگاه علوم پزشکی زابل
چکیده: (2471 مشاهده)
مقدمه و هدف: بیمارستان‌ها به دنبال جلب حداکثر رضایت بیماران هستند که این موضوع در بخش اطفال اهمیت مضاعفی دارد. در این ارتباط، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین رضایت کارکنان با رضایت مادران، کیفیت خدمات و روند بهبودی کودکان در بخش اطفال بیمارستان انجام شد.
روش کار: جامعه مورد مطالعه در پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی حاضر را 16 نفر از کارکنان و 30 نفر از مادران کودکان بستری‌شده در بخش اطفال یک بیمارستان در منطقه محروم تشکیل دادند که این افراد بدون نمونه‌گیری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های پژوهشگرساخته‌ای بودند که پایایی آن‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ معادل 0/712 و 0/926 به‌دست آمد (به‌ترتیب پرسشنامه‌های کارکنان و مادران) که معنادار بود و اعتبار آن‌ها توسط گروهی از متخصصان سلامت تأیید شد. تحلیل نتایج نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و آزمون‌های کای دو و دقیق فیشر صورت گرفت.
یافته‌ها: در پژوهش حاضر رابطه معنادار و مستقیمی بین رضایت مادران با خدمات تصویربرداری (004/p=0)، خدمات پزشکی (003/p=0)، نظر کادر بالینی درباره روند بهبودی (005/=0p) و خدمات پذیرش و رضایت کارکنان (009/=0p) وجود داشت؛ اما بین رضایت مادران با تحصیلات
(0/891 =p)، نوع بیمه (817/=0p)، خدمات آزمایشگاهی (164/=0p) و خدمات بیمار (064/=0p) رابطه‌ای مشاهده نشد. در مقابل، بین رضایت کارکنان با شغل (005/p=0)، مزایا (015/=0p) و تغذیه (029/=0p) رابطه‌ای مستقیم وجود داشت؛ اما بین رضایت کارکنان با توجه سرپرستار یا مسئول بخش (897/p=0) رابطه‌ای مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: بر مبنای نتایج رضایت مادران از پزشک، پرستار و خدمات رفاهی متوسط بود و هرچه کادر بالینی بیمارستان بیشتر به مراقبت از کودکان توجه می‌نمودند، رضایت مادران افزایش می‌یافت. شایان ذکر است که افزایش و پرداخت به‌موقع حقوق و مزایا و امکانات رفاهی می‌تواند بر رضایت و بهبود عملکرد کارکنان اثرگذار باشد.
روش کار: جامعه مورد مطالعه در پژوهش توصیفی- تحلیلی و مقطعی حاضر را 16 نفر از کارکنان و 30 نفر از مادران کودکان بستری‌شده در بخش اطفال یک بیمارستان در منطقه محروم تشکیل دادند که این افراد بدون نمونه‌گیری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامه‌های پژوهشگرساخته‌ای بودند که پایایی آن‌ها با استفاده از آلفای کرونباخ معادل 0/712 و 0/926 به‌دست آمد (به‌ترتیب پرسشنامه‌های کارکنان و مادران) که معنادار بود و اعتبار آن‌ها توسط گروهی از متخصصان سلامت تأیید شد. تحلیل نتایج نیز با استفاده از نرم‌افزار SPSS 19 و آزمون‌های کای دو و دقیق فیشر صورت گرفت.
یافته‌ها: در پژوهش حاضر رابطه معنادار و مستقیمی بین رضایت مادران با خدمات تصویربرداری (004/p=0)، خدمات پزشکی (003/p=0)، نظر کادر بالینی درباره روند بهبودی (005/=0p) و خدمات پذیرش و رضایت کارکنان (009/=0p) وجود داشت؛ اما بین رضایت مادران با تحصیلات
(0/891 =p)، نوع بیمه (817/=0p)، خدمات آزمایشگاهی (164/=0p) و خدمات بیمار (064/=0p) رابطه‌ای مشاهده نشد. در مقابل، بین رضایت کارکنان با شغل (005/p=0)، مزایا (015/=0p) و تغذیه (029/=0p) رابطه‌ای مستقیم وجود داشت؛ اما بین رضایت کارکنان با توجه سرپرستار یا مسئول بخش (897/p=0) رابطه‌ای مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: بر مبنای نتایج رضایت مادران از پزشک، پرستار و خدمات رفاهی متوسط بود و هرچه کادر بالینی بیمارستان بیشتر به مراقبت از کودکان توجه می‌نمودند، رضایت مادران افزایش می‌یافت. شایان ذکر است که افزایش و پرداخت به‌موقع حقوق و مزایا و امکانات رفاهی می‌تواند بر رضایت و بهبود عملکرد کارکنان اثرگذار باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
مدیریت بیمارستانی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |