دوره 5، شماره 1 - ( بهار 1398 )
جلد 5 شماره 1 صفحات 37-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده علوم پزشکی آبادان
چکیده: (2711 مشاهده)
مقدمه و هدف: سرمایه فکری عامل اصلی ایجاد ارزش در سازمان‌ها می‌باشد. مسئولیت‌پذیری اجتماعی به معنای اقداماتی برای بهبود رفاه جامعه، فراتر از منافع سازمان و الزامات قانونی است. پژوهشگران رفتار اخلاقی در سازمان را عمل‌نمودن مطابق با ارزش‌های اخلاقی موجود در سازمان می‌دانند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط سرمایه فکری و مسئولیت‌پذیری اجتماعی و رابطه آن با اخلاق حرفه‌ای اعضای هیأت علمی دانشکده علوم پزشکی آبادان انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی می‌باشد. داده‌های مورد نیاز در این پژوهش به روش سرشماری از ۷۸ نفر تهیه شدند. بدین‌منظور، اطلاعات توسط پژوهشگران و با استفاده از پرسشنامه‌های سرمایه فکری، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و رفتار اخلاقی جمع‌آوری گردیدند. در نهایت، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ۱۸ SPSS و آزمون‌های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین سرمایه فکری و تمامی خرده‌مقیاس‌های آن با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی، رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (۰/۰۵P<). بر مبنای نتایج، تمامی مؤلفه‌های سرمایه فکری قادر به پیش‌بینی رفتار اخلاقی بودند. همچنین بین مسئولیت‌پذیری اجتماعی و تمامی خرده‌مقیاس‌های آن با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی، رابطه مثبت و معناداری مشاهده گردید و تمامی مؤلفه‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی قادر به پیش‌بینی رفتار اخلاقی بودند.
نتیجه‌گیری: اعضای هیأت علمی با سرمایه فکری و مسئولیت‌پذیری اجتماعی بالا، رفتار اخلاقی مناسب‌تری را در فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی از خود نشان داده و متعاقباً منجر به ارتقای سطح دانشگاه و جامعه علمی کشور خواهند شد.
روش کار: پژوهش حاضر از نوع مطالعات توصیفی- همبستگی می‌باشد. داده‌های مورد نیاز در این پژوهش به روش سرشماری از ۷۸ نفر تهیه شدند. بدین‌منظور، اطلاعات توسط پژوهشگران و با استفاده از پرسشنامه‌های سرمایه فکری، مسئولیت‌پذیری اجتماعی و رفتار اخلاقی جمع‌آوری گردیدند. در نهایت، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار ۱۸ SPSS و آزمون‌های ضریب همبستگی Pearson و رگرسیون تحلیل شدند.
یافته‌ها: بین سرمایه فکری و تمامی خرده‌مقیاس‌های آن با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی، رابطه مثبت و معناداری وجود داشت (۰/۰۵P<). بر مبنای نتایج، تمامی مؤلفه‌های سرمایه فکری قادر به پیش‌بینی رفتار اخلاقی بودند. همچنین بین مسئولیت‌پذیری اجتماعی و تمامی خرده‌مقیاس‌های آن با رفتار اخلاقی اعضای هیأت علمی، رابطه مثبت و معناداری مشاهده گردید و تمامی مؤلفه‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی قادر به پیش‌بینی رفتار اخلاقی بودند.
نتیجه‌گیری: اعضای هیأت علمی با سرمایه فکری و مسئولیت‌پذیری اجتماعی بالا، رفتار اخلاقی مناسب‌تری را در فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی از خود نشان داده و متعاقباً منجر به ارتقای سطح دانشگاه و جامعه علمی کشور خواهند شد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |