شکوه کریمی، فرزانه افخمی‌نیا، فرشته طالب‌پورامیری،
دوره ۳، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: سبک زندگی یکی از مهمترین شاخصهای ارتقای کیفیت زندگی افراد است. با توجه به اهمیت نقش کارکنان به عنوان نیروی انسانی ارزشمند، هدف از مطالعه حاضر تعیین وضعیت ابعاد مختلف سبک زندگی و برخی از فاکتورهای مرتبط با آن در کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران می باشد. روش کار: در مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر ۱۸۶ نفر از کارکنان به روش نمونه گیری طبق های تصادفی وارد مطالعه شدند. برای اندازه گیری سبک زندگی از پرسشنامه سبک زندگی ( LSQ :Life Style Questionnaire ) استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داد ه ها نیز از طریق ارائه آمار توصیفی، آزمو نهای t ، مربع کای، ضریب همبستگی Spearman و رگرسیون خطی صورت گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار نمره سبک زندگی کارکنان ۲۰۸ / ۲۲ ± ۲۰۶ از ۲۷۲ نمره بود و وضعیت سبک زندگی ۴/ ۵۹ درصد از آن ها خوب ارزیابی شد. از میان ابعاد مختلف سبک زندگی، حیطه ورزش و تندرستی کمترین نمره را به خود اختصاص داد. بر مبنای نتایج دریافت گردید که زنان در حیطه پیشگیری از حوادث و مردان در ورزش و تندرستی وضعیت بهتری دارند. علاوه براین، ارتباط آماری معناداری بین جنسیت با حیطه ورزش و تندرستی؛ وضعیت تأهل با حیطه اجتناب از داروها و مواد مخدر؛ سن با حیطه پیشگیری از حوادث؛ شاخص توده بدنی با وضعیت کلی سبک زندگی کارکنان، حیطه کنترل وزن و تغذیه، حیطه پیشگیری از بیماری ها و حیطه سلامت معنوی مشاهده گردید. نتیجه گیری: براساس نتایج می توان گفت که اگرچه نمره میانگین وضعیت سبک زندگی بیشتر کارکنان در سطح متوسط و خوب بود؛ اما در حیط ههای ورزش و تندرستی ، وزن و تغذیه وضعیت مناسبی نداشت؛ از این رو انجام مداخلات جهت ارتقای سلامت کارکنان در این حیطه ها توصیه می شود.
