امیرحسین داودیان طلب، غلامرضا بادفر، مجید نیکومرام، غلامرضا آذری، آی سودا منصوری،
دوره ۳، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۶ )
چکیده
مقدمه و هدف: اختلالات اسکلتی- عضلانی در شغل های پراسترس، بسیار شایع می باشد. در افرادی که از این اختلالات رنج می برند، توانایی تصمیم گیری و حمایت اجتماعی ادراک شده در سطح پا یین و نیازهای فیزیکی و روانی شغلی در سطح بالایی قرار دارد؛ بنابراین هدف از این مطالعه تعیین میزان استرس شغلی و بررسی اثر دردهای کمر و پشت بر سطح استرس شغلی می باشد. روش کار: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در سال ۱۳۹۵ بین ۸۹ نفر از کارکنان اداره بنادر و دریانوردی آبادان که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند، صورت گرفت. ابزار این پژوهش، پرسشنامه استرس شغلی ( HSE: Health and Safety Executive ) و دیاگرام ناراحتی بدن (BDC: Body Discomfort Chart) بود. سپس داد ه های جمع آور ی شده توسط نر م افزار آماری SPSS ۱۸ و با کمک آمار ه های توصیفی (فراوانی و درصد فراوانی) و آمار ه های تحلیلی آزمون T تجزیه و تحلیل گردید. یافته ها: براساس یافته های این پژوهش، ۵۰ درصد از نمونه ها، درد کمر و ۳۱ درصد نیز درد پشت داشته اند. در مطالعه حاضر بیشترین میزان استرس در بعد نقش با ۷۷ درصد و کمترین میزان نیز در بعد ارتباط با ۳۲ / ۲ درصد مشاهده شد. آزمون مقایس های T نشان داد که بین افرادی که درد کمر داشته اند و افراد بدون درد کمر، در خرده مقیاس حمایت همکار، نقش، ارتباط و تغییرات، اختلاف معناداری وجود داشت ( ۰۵ / P<۰). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این مطالعه، میزان درد کمر و استرس در کارکنان اداری بالا می‌باشد و کمردرد می تواند عاملی اثر گذار بر میزان استرس کارکنان اداری باشد.
