دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 9 شماره 3 صفحات 74-61 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دکترای تخصصی علوم تشریحی، استادیار، گروه علوم تشریحی، دانشگاه علوم پزشکی آبادان، آبادان، ایران
چکیده: (2013 مشاهده)
مقدمه و هدف: توجه به رشد و پیشرفت تحصیلی دانشجویان و عوامل مؤثر بر آن یکی از راهبردهای لازم برای بهبود آموزش است. سلامت اجتماعی دانشجویان می‌تواند عملکرد آن‌ها را در زمینه‌های مختلف، از جمله انگیزش تحصیلی و پیشرفت تحصیلی افزایش دهد؛ لذا این مطالعه با هدف بررسی نقش سلامت اجتماعی در انگیزش و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان طراحی و اجرا شد.
روش کار: مطالعه‌ی حاضر توصیفی‌تحلیلی و از نوع مقطعی بود. نمونه‌های مورد مطالعه 260 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بودند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه‌ی سلامت اجتماعی، پرسش‌نامه‌ی انگیزش تحصیلی و معدل کل به‌عنوان معیار پیشرفت تحصیلی بود. داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 با استفاده از آزمون‌های ناپارامتریک من‌ویتنی، کروسکال‌والیس و همبستگی اسپیرمن در نرم‌افزار آماری SPSS 26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که به‌طور کلی بین سلامت اجتماعی و معدل (پیشرفت تحصیلی) همبستگی معناداری وجود ندارد (05/0<P). همچنین، انگیزش تحصیلی و مؤلفه‌های آن با پیشرفت تحصیلی همبستگی معناداری ندارند (0/05<P)، به‌استثنای بی‌انگیزگی که با سن همبستگی مثبت معنادار و با پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی معنادار داشت (0/05>P). بین سلامت اجتماعی و انگیزش تحصیلی همبستگی مثبت معنادار مشاهده شد (457/0=r ، 001/0>P).
نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، دانشجویان حضور و مشارکت در گروه‌های اجتماعی و همین‌طور تمایل و انگیزه‌ی خود از حضور در دانشگاه را مستقل از پیشرفت تحصیلی قلمداد کرده‌اند. این دانشجویان انگیزه‌ی حضور در دانشگاه را برقراری ارتباطات اجتماعی و تعامل با دیگران دانسته‌اند.
روش کار: مطالعه‌ی حاضر توصیفی‌تحلیلی و از نوع مقطعی بود. نمونه‌های مورد مطالعه 260 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی آبادان بودند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مشخصات جمعیت‌شناختی، پرسش‌نامه‌ی سلامت اجتماعی، پرسش‌نامه‌ی انگیزش تحصیلی و معدل کل به‌عنوان معیار پیشرفت تحصیلی بود. داده‌ها در سطح معنی‌داری 05/0 با استفاده از آزمون‌های ناپارامتریک من‌ویتنی، کروسکال‌والیس و همبستگی اسپیرمن در نرم‌افزار آماری SPSS 26 تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج مطالعه نشان داد که به‌طور کلی بین سلامت اجتماعی و معدل (پیشرفت تحصیلی) همبستگی معناداری وجود ندارد (05/0<P). همچنین، انگیزش تحصیلی و مؤلفه‌های آن با پیشرفت تحصیلی همبستگی معناداری ندارند (0/05<P)، به‌استثنای بی‌انگیزگی که با سن همبستگی مثبت معنادار و با پیشرفت تحصیلی همبستگی منفی معنادار داشت (0/05>P). بین سلامت اجتماعی و انگیزش تحصیلی همبستگی مثبت معنادار مشاهده شد (457/0=r ، 001/0>P).
نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، دانشجویان حضور و مشارکت در گروه‌های اجتماعی و همین‌طور تمایل و انگیزه‌ی خود از حضور در دانشگاه را مستقل از پیشرفت تحصیلی قلمداد کرده‌اند. این دانشجویان انگیزه‌ی حضور در دانشگاه را برقراری ارتباطات اجتماعی و تعامل با دیگران دانسته‌اند.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش پزشکی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |