دوره 8، شماره 2 - ( تابستان 1401 )                   جلد 8 شماره 2 صفحات 38-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


استادیار، گروه آموزش بهداشت و ارتقای سلامت، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، بوشهر، ایران
چکیده:   (1242 مشاهده)
مقدمه و هدف: سازمان بهداشت جهانی ﻣﻬﻢﺗﺮﻳﻦ ﻋﺎﻣﻞ در ﻗﻄﻊ زﻧﺠﻴﺮه اﻧﺘﻘﺎل کووید-19را تبعیت مردم از رﻓﺘﺎرﻫﺎی ﭘﻴﺸﮕﻴﺮانه میداند و این رفتارها تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارند. مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش سازههای الگوی باور سلامت و حمایت اجتماعی درکشده در تبعیت از رفتارهـای پیشگیریکننده از کووید-19 در بزرگسالان انجام شد.

روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی از نوع مقطعی روی 900 بزرگسال انجام شد. نمونهها به روش آسان از جامعه آماری کاربران وبسایت سلاموز انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامهای در 4 بخش (مشخصات جمعیتشناختی، سازههای الگوی باور سلامت، حمایت اجتماعی درکشده و رفتارهای پیشگیریکننده از بیماری کووید-19) جمعآوری و با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و محاسـبه فراوانی، میانگین، انحراف معیار، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی چندگانه تجزیهوتحلیل شدند.

یافتهها: از بین متغیرهای بررسیشده سن (0/001>P، 0/04=B)، جنس (0/001>P، 1/33=B)، سابقه ابتلا به کووید-19 (0/001=P، 0/75-=B)، موانع درکشده (0/001>P، 0/24-=B)، حساسیت درکشده (0/007=P، 0/10=B)، خودکارآمدی درکشده (0/001>P، 0/16=B)، حمایت اجتماعی خانواده (0/001>P، 0/13=B) و حمایت اجتماعی دوستان (0/021=P، 0/06=B) پیشگوییکنندههای رفتارهای پیشگیریکننده از بیماری کووید-19 بودند. از بین سازههای مذکور، موانع درکشده قویترین پیشگوییکننده رفتارهای پیشگیرانه بود و این عوامل در مجموع 29 درصد از تغییرات رفتار را پیشگویی کردند.

نتیجهگیری: با توجه به پیشگوییکنندههای رفتارهای پیشگیریکننده از کووید-19 پیشنهاد میشود سیاستگذاران، مسئولان و برنامهریزان در فرایند مداخلات ارتقای رفتارهای پیشگیرانه از ابتلا به کووید-19، از استراتژیهای افزایش حساسیت ذهنی افراد در خصوص احتمال ابتلای آنها به بیماری، آگاهسازی خانوادهها برای بهبود نقش حمایتی و ارتقای خودکارآمدی برای کاهش موانع انجام رفتار استفاده کنند.
متن کامل [PDF 1005 kb]   (281 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: آموزش بهداشت و ارتقای سلامت

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.