مقدمه و هدف: اعتیاد به کار، اعتیادی است که می‎تواند لذت‎بخش ولی خسته‎کننده و مشکل‎ساز باشد. این حالت پیامدهای مثبت و منفی به دنبال دارد. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین اعتیاد به کار و سکوت سازمانی با فرسودگی شغلی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد.
روش کار: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی است. تعداد 302 نفر به روش نمونه‎گیری تصادفی طبقه‎ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‎ها، پرسشنامه‎های اعتیاد به کار اسپنس و رابینز (1992)، سکوت سازمانی هشوشیان (1392) و فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) بود. داده‎ها از طریق نرم‎افزار SPSS 20 و با استفاده از روش‎های آمار توصیفی  و آمار استنباطی (آزمون ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیونی) تجزیه وتحلیل گردید.
یافته‎ها: نتایج مطالعه نشان داد متغیرهای مطالعه اعتیاد به کار با میانگین 46/0± 57/3 درصد، سکوت سازمانی 71/0±89/2، فرسودگی شغلی 75/0±12/2 و تعهد سازمانی 73/0± 18/4 بود. بین اعتیاد به کار و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه‎ی معنادار منفی و بین سکوت سازمانی و فرسودگی شغلی کارکنان رابطه‎ی معنادار مثبت وجود دارد.
نتیجه‎گیری: با توجه به نتایج مطالعه و شناخت از متغیرهای اعتیاد به کار، سکوت سازمانی، فرسودگی شغلی، تعهد سازمانی پیشنهاد می‎شود، راهکارهای مناسب برای طراحی و اجرای برنامه‎های آموزشی برای آشنایی کارکنان با این مفاهیم ارائه شود.