دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 6 شماره 3 صفحات 32-20 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahimzadeh H, Mosaferi M, Taghipour H, Safari G. Problems of Rural Waste Management in the Northwest of Iran in 2017: Provision of a Suitable Model for Management with the Participation of Stakeholders. J Health Res Commun 2020; 6 (3) :20-32
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-507-fa.html
URL: http://jhc.mazums.ac.ir/article-1-507-fa.html
رحیم زاده حسین، مسافری محمد، تقی پور حسن، صفری غلامحسین. مشکلات مدیریت پسماندهای روستایی در شمال غرب ایران (سال 1396): ارائه الگوی مناسب برای مدیریت با مشارکت ذینفعان. مجله تحقیقات سلامت در جامعه. 1399; 6 (3) :20-32
مرکز تحقیقات مدیریت خدمات بهداشتی تبریز، تبریز، ایران
چکیده: (2477 مشاهده)
مقدمه و هدف: مدیریت پسماندها بخصوص پسماندهای روستایی یکی از نگرانی‌های عمده‌ی زیست‌محیطی و بهداشتی و مؤلفه مهم در حفظ سلامت است. مطالعه حاضر با هدف اطلاع از وضعیت و مشکلات مدیریت پسماندهای روستایی و مقایسه آن با گذشته در مناطق روستایی شهرستان تبریز در شمال غرب کشور در سال 1396 انجام شد.
روش کار: وضعیت مدیریت پسماند در 20 روستا دارای خانه بهداشت با جمعیت بیشتر از 500 نفر، از طریق بازدیدهای میدانی، تکمیل چک‌لیست اصلاح‌شده حسام و همکاران، مصاحبه با دهیاران و بررسی اطلاعات مدنظر از مرکز بهداشت استان آذربایجان شرقی تحلیل شد.
یافته‌ها: تمام روستاها برای مدیریت پسماند متولی مشخصی داشتند. در مقایسه با شاخص‌های سال 1389، تمام مؤلفه‌های مرتبط با مدیریت پسماند بهبود نسبی یافته بود. در این خصوص وجود دهیاری در روستا کاملاً مؤثراست. برای جمع‌آوری پسماندها در 20 و 25 درصد از روستاها به ترتیب دو مرتبه و یک مرتبه در هفته در ساعات غیرمشخص مراجعه می‌شد. لذا اهالی مجبور به رهاسازی پسماند در سطح روستا می‌شدند که باعث پراکندگی پسماندها و آلودگی محیط می‌شود. تفکیک از مبدأ و بازیافت وضعیت مطلوبی نداشت. در مدیریت فضولات حیوانی به‌ویژه در روستاهای بدون طرح هادی، مشکلات عدیده‌ای به چشم می‌خورد.
نتیجه‌گیری: اگرچه پیشرفت‌های خوبی در مدیریت پسماندهای روستایی صورت گرفته است، با توجه به مشکلات موجود، آموزش دهیاران در حیطه مدیریت پسماند و آموزش مردم به‌عنوان یکی از ذینفعان اصلی درخصوص تفکیک از مبدأ و تولید کمپوست و ورمی کمپوست می‌تواند گره‌گشای مشکلات باشد.
روش کار: وضعیت مدیریت پسماند در 20 روستا دارای خانه بهداشت با جمعیت بیشتر از 500 نفر، از طریق بازدیدهای میدانی، تکمیل چک‌لیست اصلاح‌شده حسام و همکاران، مصاحبه با دهیاران و بررسی اطلاعات مدنظر از مرکز بهداشت استان آذربایجان شرقی تحلیل شد.
یافته‌ها: تمام روستاها برای مدیریت پسماند متولی مشخصی داشتند. در مقایسه با شاخص‌های سال 1389، تمام مؤلفه‌های مرتبط با مدیریت پسماند بهبود نسبی یافته بود. در این خصوص وجود دهیاری در روستا کاملاً مؤثراست. برای جمع‌آوری پسماندها در 20 و 25 درصد از روستاها به ترتیب دو مرتبه و یک مرتبه در هفته در ساعات غیرمشخص مراجعه می‌شد. لذا اهالی مجبور به رهاسازی پسماند در سطح روستا می‌شدند که باعث پراکندگی پسماندها و آلودگی محیط می‌شود. تفکیک از مبدأ و بازیافت وضعیت مطلوبی نداشت. در مدیریت فضولات حیوانی به‌ویژه در روستاهای بدون طرح هادی، مشکلات عدیده‌ای به چشم می‌خورد.
نتیجه‌گیری: اگرچه پیشرفت‌های خوبی در مدیریت پسماندهای روستایی صورت گرفته است، با توجه به مشکلات موجود، آموزش دهیاران در حیطه مدیریت پسماند و آموزش مردم به‌عنوان یکی از ذینفعان اصلی درخصوص تفکیک از مبدأ و تولید کمپوست و ورمی کمپوست می‌تواند گره‌گشای مشکلات باشد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط زیست
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
