دوره 6، شماره 2 - ( تابستان 1399 )
جلد 6 شماره 2 صفحات 26-11 |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشیار، مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، پژوهشکده پیشگیری از بیماری های غیرواگیر، دانشگاه علوم پزشکی قزوین، قزوین، ایران
چکیده: (2375 مشاهده)
مقدمه و هدف: تأثیر مثبت راهبردهای مقابله‌ای و فنون شناختی-رفتاری بر بهبود هیجانات منفی و ارتقای سلامت بیماران مبتلابه میگرن اثبات شده است. هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر آموزش راهبردهای مقابله‌ای بر آگاهی، خودکارآمدی درد و شاخص‌های مربوط به سردردهای میگرنی است.
روش کار: 60 نفر از بیماران مبتلابه سردردهای میگرنی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های تخصصی بندر انزلی با روش نمونه‌گیری تصادفی در قالب گروه‌های تجربی و کنترل در یک مطالعه تجربی شاهددار تصادفی مشارکت کردند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و فردی، پرسش‌نامه راهبردهای مقابله‌ای و پرسش‌نامه خودکارآمدی درد و مقیاس آگاهی قبل و دو ماه بعد استفاده شد. برنامه آموزشی شامل 5 جلسه 60 دقیقه‌ای بود که در قالب گروه‌های 8 تا 10 نفره اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کای اسکوئر، تی مستقل و زوجی و تحلیل واریانس نیز استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده افزایش معنادار میانگین نمره آگاهی و خودکارآمدی در بیماران گروه تجربی بعد از مداخله آموزشی بود (0/001>P). همچنین میانگین دفعات، شدت و مدت دوام سردردهای میگرنی در بیماران گروه تجربی به‌طور معناداری بعد از مداخله آموزشی کاهش یافت (0/05>P). علاوه بر این، به‌استثنای راهبرد ارزیابی مجدد مثبت، میانگین دفعات کاربرد تمام راهبردهای مقابله‌ای در بیماران گروه تجربی به‌طور معناداری بعد از آموزش افزایش یافت (0/05>P).
نتیجه‌گیری: تدارک آموزش‌های مبتنی بر راهبردهای مقابله با دردهای مزمن در کنار پروتکل‌های درمانی در راستای کنترل سردردهای مزمن و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سردردهای میگرنی به پزشکان متخصص و کادر درمانی پیشنهاد می‌شود.
روش کار: 60 نفر از بیماران مبتلابه سردردهای میگرنی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های تخصصی بندر انزلی با روش نمونه‌گیری تصادفی در قالب گروه‌های تجربی و کنترل در یک مطالعه تجربی شاهددار تصادفی مشارکت کردند. به‌منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه اطلاعات دموگرافیک و فردی، پرسش‌نامه راهبردهای مقابله‌ای و پرسش‌نامه خودکارآمدی درد و مقیاس آگاهی قبل و دو ماه بعد استفاده شد. برنامه آموزشی شامل 5 جلسه 60 دقیقه‌ای بود که در قالب گروه‌های 8 تا 10 نفره اجرا شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون کای اسکوئر، تی مستقل و زوجی و تحلیل واریانس نیز استفاده شد.
یافته‌ها: نتایج نشان‌دهنده افزایش معنادار میانگین نمره آگاهی و خودکارآمدی در بیماران گروه تجربی بعد از مداخله آموزشی بود (0/001>P). همچنین میانگین دفعات، شدت و مدت دوام سردردهای میگرنی در بیماران گروه تجربی به‌طور معناداری بعد از مداخله آموزشی کاهش یافت (0/05>P). علاوه بر این، به‌استثنای راهبرد ارزیابی مجدد مثبت، میانگین دفعات کاربرد تمام راهبردهای مقابله‌ای در بیماران گروه تجربی به‌طور معناداری بعد از آموزش افزایش یافت (0/05>P).
نتیجه‌گیری: تدارک آموزش‌های مبتنی بر راهبردهای مقابله با دردهای مزمن در کنار پروتکل‌های درمانی در راستای کنترل سردردهای مزمن و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلابه سردردهای میگرنی به پزشکان متخصص و کادر درمانی پیشنهاد می‌شود.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش بهداشت و ارتقای سلامت
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |