دوره 6، شماره 1 - ( بهار 1399 )
جلد 6 شماره 1 صفحات 73-67 |
برگشت به فهرست نسخه ها
گروه آموزش جامعه نگر علوم سلامت، دانشکده مجازی آموزش پزشکی و مدیریت، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
چکیده: (2611 مشاهده)
مقدمه و هدف: بروز سرطان کولورکتال در مردان ایرانی رتبه سوم و در زنان رتبه چهارم را به خود اختصاص داده است. شواهد نشان می‌دهد آگاهی و باورها در زمینه عوامل خطر و بیماری‌ها به‌طور معنی‌داری با انجام رفتارهای غربالگری مرتبط است. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی رفتار پیشگیری از سرطان کولورکتال بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی اجرا شد.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی در سال 1398 در شهر بهشهر روی 382 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد چمپیون (Champion Health Belief Model Scale) با ضریب آلفای کرونباخ 80 درصد بود که شامل 36 عبارت و 6 بُعد حساسیت درک شده، شدت درک‌شده، منافع درک‌شده، موانع درک‌شده، آگاهی و خودکارآمدی بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده در نرم‌افزار SPSS نسخه 17 با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و رگرسیون تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بیشتر از نیمی از جمعیت پژوهش (65/8 درصد) اطلاعی از اجرای برنامه نداشته‌اند. فقط 2/6 درصد از این برنامه استفاده کردند. در بین سازه‌های مدل شدت درک‌شده با 0/422 بیشترین میزان پیشگویی‌کنندگی و خودکارآمدی با کمترین مقدار (0/226) در پیشگویی رفتار مؤثر بودند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد آگاهی عامل مؤثری در اقدام نسبت به برنامه غربالگری سرطان کولورکتال باشد. مداخلات در سطوح مختلف به منظور افزایش آگاهی و دسترسی جامعه به برنامه‌های پیشگیری ضرورت دارد. بهتر است برای ارتقای رفتارهای سلامت در جامعه از نظریه‌ها و مدل‌های ارتقای سلامت استفاده شود
روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی در سال 1398 در شهر بهشهر روی 382 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انجام شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد چمپیون (Champion Health Belief Model Scale) با ضریب آلفای کرونباخ 80 درصد بود که شامل 36 عبارت و 6 بُعد حساسیت درک شده، شدت درک‌شده، منافع درک‌شده، موانع درک‌شده، آگاهی و خودکارآمدی بود. داده‌های جمع‌آوری‌شده در نرم‌افزار SPSS نسخه 17 با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی و رگرسیون تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: بیشتر از نیمی از جمعیت پژوهش (65/8 درصد) اطلاعی از اجرای برنامه نداشته‌اند. فقط 2/6 درصد از این برنامه استفاده کردند. در بین سازه‌های مدل شدت درک‌شده با 0/422 بیشترین میزان پیشگویی‌کنندگی و خودکارآمدی با کمترین مقدار (0/226) در پیشگویی رفتار مؤثر بودند.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد آگاهی عامل مؤثری در اقدام نسبت به برنامه غربالگری سرطان کولورکتال باشد. مداخلات در سطوح مختلف به منظور افزایش آگاهی و دسترسی جامعه به برنامه‌های پیشگیری ضرورت دارد. بهتر است برای ارتقای رفتارهای سلامت در جامعه از نظریه‌ها و مدل‌های ارتقای سلامت استفاده شود
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
پزشکی اجتماعی
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |