دوره 6، شماره 1 - ( بهار 1399 )                   جلد 6 شماره 1 صفحات 35-25 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
چکیده:   (2031 مشاهده)
مقدمه و هدف: فرمالدئید مادهای ضدعفونیکننده و نگهدارنده است که برای حفظ و مومیاییکردن جسد استفاده میشود. آژانس بینالمللی تحقیقات سرطان (IARC: International Agency for Research on Cancer) این ترکیب را در گروه سرطانزای انسانی (A1) طبقهبندی کرده است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر بررسی میزان مواجهه با بخارات فرمالدئید در یک سالن تشریح و ارتباط آن با عوامل محیطی است.
روش کار: این پژوهش توصیفی در بهار و تابستان 1398 در سالن تشریح دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شد. بهمنظور نمونهبرداری و تجزیه نمونهها با استفاده از روش نایوش 3500 تعداد 36 نمونه هوا در ارتفاع 1/5 متری از سطح زمین با ایمپینجر برداشت و با دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 580 نانومتر تحلیل شد. در طول نمونهبرداری عوامل محیطی مؤثر بر آلایندههای هوا ثبت شد.
یافتهها: نتایج نشان داد حداقل، میانگین و حداکثر غلظت فرمالدئید بهترتیب 0/0039، 0/233±0/229 و 1/0918 قسمت در میلیون (PPM: Part Per Million) قسمت هوا بود. میانگین غلظت فرمالدئید از حدود مجاز توصیهشده (Recommended Exposure Limit (REL مؤسسه ایمنی و بهداشت شغلی آمریکا  بیشتر ولی از حدود مجاز شغلی کشور کمتر است. همچنین بین میانگین غلظت در ایستگاههای نزدیک به جسد و دور از آن اختلاف معناداری وجود داشت (p=0/001). بین عوامل محیطی مانند دما، رطوبت، سرعت جریان هوا در محیط و میزان جریانهای ورودی با غلظت فرمالدئید رابطه معنیداری وجود ندارد.
نتیجهگیری: غلظت بخارات فرمالدئید در هوای محیط سالن تشریح میتواند از حدود مجاز فراتر رود؛ بدین معنا که کارکنان، دانشجویان و مدرسان سالن تشریح بهطور مداوم در تماس با غلظتهای بالای بخارات فرمالدئید و درنتیجه احتمال ابتلا به عوارض آن هستند؛ بنابراین، انجام اقدامات کنترل فنی و مهندسی و مدیریتی برای کاهش غلظت بخارات فرمالدئید در هوای اتاق تشریح پیشنهاد میشود.
متن کامل [PDF 402 kb]   (1408 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت حرفه ای

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.