دوره 5، شماره 4 - ( زمستان 1398 )
جلد 5 شماره 4 صفحات 67-57 |
برگشت به فهرست نسخه ها
بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند، دانشکده پرستاری- مامایی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران
چکیده: (2417 مشاهده)
مقدمه و هدف: رتینوپاتی دیابتی شایع‌ترین علت نابینایی در بیماران دیابتی بالغ به شمار می‌رود؛ از این رو افزایش درک بیمار در مورد خودمراقبتی از طریق تدارک برنامه آموزشی متناسب همچون آموزش چند رسانه‌ای به عنوان روشی نوین و مؤثر مورد نیاز می‌باشد. در این ارتباط، مطالعه حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش چند رسانه‌ای بر درک بیماری و مراقبت از چشم بیماران دیابتی نوع دو مراجعه‌کننده به کلینیک دیابت شهر بیرجند در سال ۱۳۹۸ انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود که در آن ۷۰ بیمار به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای گروه مداخله چهار جلسه آموزش (هر هفته یک جلسه) به روش چند رسانه‌ای برگزار گردید. پارامترهای مربوطه قبل و بعد از انجام مداخله اندازه‌گیری شدند و داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۱۸ تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که میانگین نمره مراقبت از چشم بیماران در گروه مورد، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری داشته است (۰/۰۰۵ P=). میانگین فشار دیاستول در گروه مورد، قبل و بعد از مطالعه نیز تفاوت معناداری را نشان داد (۰/۰۵ P=)؛ اما در میانگین نمره درک از بیماری (۰/۳۵ P=)، تغییرات قند خون (۰/۱۳۰P=)، HbA۱C (۰/۸۶ P=) و فشار سیستول (۰/۸۹ P=) قبل و بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معناداری مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: دراین مطالعه اجرای برنامه آموزش به روش چند رسانه‌ای باعث بهبود عملکرد مراقبت از چشم بیماران دیابتی گردید؛ بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، استفاده از این روش آموزشی در جهت ارتقای سطح خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو توصیه می‌گردد.
روش کار: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی بود که در آن ۷۰ بیمار به روش تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. برای گروه مداخله چهار جلسه آموزش (هر هفته یک جلسه) به روش چند رسانه‌ای برگزار گردید. پارامترهای مربوطه قبل و بعد از انجام مداخله اندازه‌گیری شدند و داده‌ها پس از جمع‌آوری با استفاده از نرم‌افزار SPSS ۱۸ تجزیه و تحلیل گردیدند.
یافته‌ها: نتایج نشان دادند که میانگین نمره مراقبت از چشم بیماران در گروه مورد، قبل و بعد از مداخله تفاوت معناداری داشته است (۰/۰۰۵ P=). میانگین فشار دیاستول در گروه مورد، قبل و بعد از مطالعه نیز تفاوت معناداری را نشان داد (۰/۰۵ P=)؛ اما در میانگین نمره درک از بیماری (۰/۳۵ P=)، تغییرات قند خون (۰/۱۳۰P=)، HbA۱C (۰/۸۶ P=) و فشار سیستول (۰/۸۹ P=) قبل و بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معناداری مشاهده نگردید.
نتیجه‌گیری: دراین مطالعه اجرای برنامه آموزش به روش چند رسانه‌ای باعث بهبود عملکرد مراقبت از چشم بیماران دیابتی گردید؛ بنابراین با توجه به اهمیت موضوع، استفاده از این روش آموزشی در جهت ارتقای سطح خودمراقبتی در بیماران دیابتی نوع دو توصیه می‌گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
آموزش پرستاری
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |