دوره 5، شماره 2 - ( تابستان 1398 )                   جلد 5 شماره 2 صفحات 10-1 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده:   (2829 مشاهده)
مقدمه و هدف: بیمارستانها یکی از مراکز مهم تولید پسماند دارویی هستند. مدیریت ناکارآمد و دفع نامناسب پسماندهای دارویی در اماکن مختلف بهداشتی- درمانی موجب بروز معضلات زیست محیطی شده و سلامت انسانها را تهدید میکند. در این ارتباط، مطالعه حاضر با هدف تعیین کمیت و کیفیت پسماندهای دارویی در یک بیمارستان فوق تخصصی در شهر تهران در سال 1396 انجام شد.
روش کار: مطالعه توصیفی- مقطعی حاضر در یک بیمارستان فوق تخصصی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی ایران در سال 1396 انجام شد. 19 بخش فعال در این بیمارستان برای نمونهبرداری انتخاب شدند. در این پژوهش از شیوه تفکیک اجزای پسماند و توزین استفاده گردید. در نهایت مقدار کل، متوسط سرانه، چگالی و درصد وزنی اجزای پسماند دارویی تعیین شد.
یافتهها: بر مبنای یافتهها، میانگین پسماندهای دارویی در بیمارستان مورد بررسی معادل 5/81±60/14 کیلوگرم در روز بود. همچنین سرانه تولید پسماند دارویی، 85 گرم به ازای تخت در روز و چگالی آن معادل 70/26±356/09 کیلوگرم در متر مربع بهدست آمد. نتایج آنالیز فیزیکی نیز نشان دادند که حدود 44/34 درصد از ضایعات ویال و آمپول، 4/12 درصد از ضایعات سرنگ، 22/31 درصد از ضایعات باتل و ست سرم و 29/24درصد از ضایعات متفرقه، اجزای پسماندهای دارویی را تشکیل میدهند. شایان ذکر است که حدود 67/25 درصد از ضایعات ویال مربوط به آنتیبیوتیکها بودند. بر مبنای نتایج آنتیبیوتیکهای مروکسان، سفازولین و سیپروفلوکساسین بهترتیب با میزان 19/95، 17/43 و 14/56 درصد بیشترین ضایعات را در میان آنتیبیوتیکها داشتند.
نتیجهگیری: مطابق با نتایج این مطالعه میتوان گفت که وجود پسماندهای عادی و عفونی در میان اجزای پسماند دارویی نشاندهنده وجود مشکلاتی در رابطه با تفکیک صحیح پسماند میباشد. تفکیک صحیح پسماندها منجر به حجم کمتر پسماند دارویی شده و هزینه مدیریت آن کاهش مییابد. در این راستا لازم است مسئولان بیمارستان توجه بیشتری به مدیریت این پسماندها داشته باشند.
متن کامل [PDF 800 kb]   (1354 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل | موضوع مقاله: بهداشت محیط زیست

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.