مقدمه و هدف: سندرم ساختمان بیمار(Sick Building Syndrom) مجموعه ای از نشانه های عصبی، تحریکی، تنفسی، پوستی و حسی است که به دلیل شرایط فیزیکی و روانی محیط کار ایجاد می شود. در این ارتباط، هدف از مطالعه حاضر بررسی فراوانی علائم سندرم ساختمان بیمار در بین کارکنان یکی از مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی قزوین میباشد.روش کار: مطالعه حاضر با استفاده از روش توصیفی- مقطعی در میان کارکنان مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی قزوین در تابستان سال 1396 انجام شد. 161 نفر از کارکنان بخش اورژانس، تحت نظر، اتاق عمل، Coronary Care Unit) CCU ) و Intensive Care Unit) ICU ) به صورت سرشماری وارد مطالعه شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد MM040EA مرتبط با سندرم ساختمان بیمار و کیفیت هوای داخل ساختمان استفاده شد. پس از تکمیل پرسشنامه توسط افراد، اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS 18 توسط آزمون کای دو و ANOVA تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان دادند که برخی از علائم سندروم شامل: خشکی پوست ( 87 / 60 درصد)، سردرد ( 52/17 درصد)، خستگی (03 / 49 درصد) و سنگینی سر ( 34 / 45 درصد) از سایر علائم شایعتر می باشند. از سوی دیگر، بر مبنای نتایج بین فراوانی سندرم ساختمان بیمار با جنس و سمت شغلی ارتباط معناداری مشاهده نشد؛ اما بین فراوانی این سندرم با سن ( 025 / P= 0 )، بوی نامطبوع ( 04 / P= 0 )، دمای بالا( 033 / P= 0 )  و هوای خشک محیط کار ( 032 / P= 0 ) ارتباط معناداری به دست آمد. نتیجه گیری: در میان علائم سندرم ساختمان بیمار، خشکی پوست و سردرد بیشترین شیوع را در میان کارکنان داشتند؛ از این رو ارزیابی سیستم های تهویه مطبوع، کنترل رطوبت محیط کار، افزایش سرانه فضای کار برای هر نفر و استفاده از عایق های صوتی راه کاری مفید برای کاهش علائم این سندرم می باشد.