دانشیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شیراز، ایران
چکیده: (7982 مشاهده)
مقدمه و هدف: کیفیت هوای داخل ساختمان در محیطهای درمانی از اهمیت ویژهای برخوردار است. از میان شاخصهای کیفیت هوا، ذرات معلق به دلیل حمل میکروارگانیسمها و تهنشست در مجاری تنفسی، مهم به شمار میآیند. هدف از این مطالعه مقایسه غلظت ذرات معلق در هوای داخل و هوای خارج بیمارستان دنای شهر شیراز است.
روش کار: این مطالعه از نوع مقطعی- تحلیلی است. با استفاده از دستگاه Aerosol Mass Monitorمدل GT-331، 315 نمونه برای اندازهگیری غلظت ذرات PM10 و PM2.5 در هوای بخشهای مختلف بیمارستان و هوای آزاد جمعآوری شد. برای مقایسه غلظت ذرات معلق در بخشها و هوای آزاد، از نرمافزار 16 SPSS و آزمون آماری آنالیز واریانس و T-test استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد میانگین PM10 در هوای همه بخشهای بیمارستان و نیز در هوای خارج، بهطور معنیداری کمتر از مقدار استاندارد 24 ساعته WHO و USEPA است (001/0=p). میانگین غلظت PM2.5 در همه مکانهای نمونهبرداری شده، با مقدار استاندارد 24 ساعته WHO و USEPA اختلاف معنیداری نشان دادند (001/0=p).
نتیجهگیری: غلظت ذرات معلق در هوای داخل، کمتر از هوای بیرون است که نشانگر عملکرد مناسب سیستمهای تهویه بخشهاست.
نوع مطالعه:
پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
بهداشت محیط زیست