مقدمه و هدف: تماس با آلاینده های هوا می تواند باعث شیوع بیماری های قلبی- عروقی، تنفسی، کاهش عملکرد ریه، برونشیت مزمن، سرطان ریه و مرگ شود. هدف از این مطالعه، تحلیل فضایی آلاینده های شاخص هوا و مرگ و میر منتسب در شهر اصفهان بوده است. روش کار: در این مطالعه اکولوژیکی، تحلیل فضایی SO₂ ،O₃ ،PM_2.5 ،PM₁₀ و NO₂ توسط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) صورت گرفت. همچنین، برآورد موارد مرگ منتسب به آلاینده های هوا توسط نرم افزار Air Q_2.2.3 تعیین گردید. یافته ها: نتایج تحلیل فضایی نشان داد، مقادیرآلاینده های هوا در شرق اصفهان بیشتر از نقاط دیگر بوده است. همچنین، موارد کل مرگ منتسب به SO₂ ،O₃ ،PM_2.5 ،PM₁₀ و NO₂ به ترتیب 481 ، 493 ، 117 ، 102 و 54 مورد به دست آمد. شایان ذکر است که از بین آلاینده های مورد نظر، بیشترین اثرات بهداشتی مربوط به PM₁₀ بوده است. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد پراکندگی ذرات معلق هوا در شهر اصفهان بیشتر از دیگر آلاینده ها میباشد و 8/ 15 درصد از کل مرگ و میر شهر اصفهان مرتبط با آلاینده های فوق بوده است؛ بنابراین، اتخاذ تدابیر برای کاهش تولید این آلاینده ها ضروری میباشد.