دانشگاه مازندران
چکیده: (20 مشاهده)
مقدمه و هدف: برآمدگی های اپیدرمی می توانند به عنوان ابزاری مهم در تشخیص بسیاری از بیماری ها به ویژه بیماری هایی که بر اثر اختلالات ژنیتکی ایجاد می شوند، مورد استفاده قرار گیرند. چاقی اختلالی مزمن و پیچیده است که تحت تاثیر عوامل محیطی، متابولیکی و ژنتیکی قرار دارد و این عوامل می توانند بر شکل گیری الگوهای اثر انگشت در دوران جنینی موثر باشند. با توجه به این مسئله، پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط الگوهای اثر انگشت با چاقی بر روی جمعیت دختران دانشجوی دانشگاه مازندران صورت گرفته است.
روش کار: در این مطالعه، 200 دانشجوی دختر 19 تا 30 ساله با روش نمونهگیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. قد و وزن شرکتکنندگان اندازهگیری و شاخص توده بدنی محاسبه شد. بر اساس معیارهای سازمان جهانی بهداشت افراد با شاخص توده بدنی 18.5-22.9 کیلوگرم بر متر مربع نرمال، و بیشتر مساوی 27.5 چاق در نظر گرفته شد. نمونه های اثر انگشتان با استفاده از دستگاه بیومتریک اسکنر جمع آوری شدند و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار IBM SPSS- ver27 صورت پذیرفت.
یافته ها: نتایج آزمون مربع کای در سطح احتمال α= 0.05 نشان داد که تفاوت معناداری در الگوی کیسه ای(0.049P=) و نوع کمانی(0.001P=) در بین دو گروه چاق و نرمال وجود دارد .به این معنا که الگوی کمانی در مشارکت کنندگان چاق (7.5 %) و نوع کیسه ای در افراد سالم( 57.4 %) از شیوع بیشتری برخوردار بوده است. علاوه بر این، مقایسه ی شمارش کامل خطوط تفاوت معناداری (0.047 P=) را در بین دو گروه مورد مطالعه نشان داد.
نتیجه گیری: داده های پژوهش نشان داد الگوهای اثر انگشت در افراد چاق و نرمال متفاوت می باشد. با توجه به اینکه چاقی در دوران معاصر بهعنوان یک اپیدمی مطرح است و همانند بسیاری از اختلالات ژنتیکی با ویژگیهای درماتوگلیفیک ارتباط دارد، شناسایی الگوهای شاخص در میان افراد چاق میتواند بهعنوان ابزاری مؤثر برای غربالگری گروههای مستعد ابتلا به چاقی به کار گرفته شود.