تابستان
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز ، ایران
چکیده: (50 مشاهده)
مقدمه: بیماری مزمن کلیه به عنوان یک اختلال عملکردی و ساختاری مداوم تعریف می شود که به از دست دادن آهسته، پیشرونده و غیر قابل برگشت عملکرد کلیوی منجر می گردد. ورزش منظم می‌تواند به بهبود عملکرد کلیه‌ها کمک کند.
روش ها: هدف پژوهش حاضر بررسی علل عدم مشارکت بیماران دیالیزی استان خوزستان در فعالیت‌های ورزشی بود که با ماهیت اکتشافی- کاربردی و روش آمیخته کیفی- کمی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی 18نفر از خبرگان آگاه به موضوع و در بخش کمی با توجه به تعداد2631 بیمار دیالیزی تعداد 335 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردید. ابزار جمعآوری دادهها در بخش کیفی مصاحبه نیمهساختار یافته بود. در بخش کمی ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته بودکه بر اساس نتایج مصاحبه‌ها تنظیم شد. از شاخصهای آمار توصیفی جهت توصیف ویژگیهای آزمودنیها و در آمار استنباطی از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی و تی تک متغیری برای میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل 10 گانه و نرمافزارspss 22 و Smart PLS برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد.
یافته ها: در بخش کیفی، ۲۰ مقوله فرعی و ۱۰ مقوله اصلی استخراج شد. مقوله‌ها شامل عوامل فردی، بین‌فردی، زمان، نگرشی، اقتصادی و حمایتی، محیطی، آموزشی و پژوهشی، خودشکوفایی و رفتاری، مدیریت و برنامه‌ریزی و فرهنگی بوده و از مهم‌ترین موانع مشارکت بیماران دیالیزی در فعالیت‌های ورزشی محسوب می‌شوند. در بخش کمی، پرسشنامه‌ای با ۳۵ گویه طراحی شد. روایی صوری و محتوا و پایایی آن به ترتیب با مقادیر۰.71، ۰.85 و ۰.۹۲ مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه گیری مطالعه نشان داد موانع اصلی مشارکت ورزشی بیماران دیالیزی شامل عوامل فردی (ترس، کم‌انگیزگی)، بین‌فردی (کمبود حمایت خانواده/تیم درمان) و آموزشی-پژوهشی (کمبود آگاهی بیماران و کادر پزشکی) است. پیشنهاد می‌شود برنامه‌های آموزشی هدفمند برای بیماران و خانواده‌ها، حمایت روانی-اجتماعی از طریق گروه‌های همیاری، و طراحی پروتکل‌های ورزشی ایمن توسط متخصصان اجرا شود تا مشارکت و کیفیت زندگی بهبود یابد.
روش ها: هدف پژوهش حاضر بررسی علل عدم مشارکت بیماران دیالیزی استان خوزستان در فعالیت‌های ورزشی بود که با ماهیت اکتشافی- کاربردی و روش آمیخته کیفی- کمی انجام شد. جامعه آماری در بخش کیفی 18نفر از خبرگان آگاه به موضوع و در بخش کمی با توجه به تعداد2631 بیمار دیالیزی تعداد 335 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین گردید. ابزار جمعآوری دادهها در بخش کیفی مصاحبه نیمهساختار یافته بود. در بخش کمی ابزار جمعآوری دادهها پرسشنامه محقق ساخته بودکه بر اساس نتایج مصاحبه‌ها تنظیم شد. از شاخصهای آمار توصیفی جهت توصیف ویژگیهای آزمودنیها و در آمار استنباطی از تحلیل عاملی اکتشافی و تحلیل عاملی تاییدی و تی تک متغیری برای میزان تاثیرگذاری هر یک از عوامل 10 گانه و نرمافزارspss 22 و Smart PLS برای تجزیهوتحلیل دادهها استفاده شد.
یافته ها: در بخش کیفی، ۲۰ مقوله فرعی و ۱۰ مقوله اصلی استخراج شد. مقوله‌ها شامل عوامل فردی، بین‌فردی، زمان، نگرشی، اقتصادی و حمایتی، محیطی، آموزشی و پژوهشی، خودشکوفایی و رفتاری، مدیریت و برنامه‌ریزی و فرهنگی بوده و از مهم‌ترین موانع مشارکت بیماران دیالیزی در فعالیت‌های ورزشی محسوب می‌شوند. در بخش کمی، پرسشنامه‌ای با ۳۵ گویه طراحی شد. روایی صوری و محتوا و پایایی آن به ترتیب با مقادیر۰.71، ۰.85 و ۰.۹۲ مورد تأیید قرار گرفت.
نتیجه گیری مطالعه نشان داد موانع اصلی مشارکت ورزشی بیماران دیالیزی شامل عوامل فردی (ترس، کم‌انگیزگی)، بین‌فردی (کمبود حمایت خانواده/تیم درمان) و آموزشی-پژوهشی (کمبود آگاهی بیماران و کادر پزشکی) است. پیشنهاد می‌شود برنامه‌های آموزشی هدفمند برای بیماران و خانواده‌ها، حمایت روانی-اجتماعی از طریق گروه‌های همیاری، و طراحی پروتکل‌های ورزشی ایمن توسط متخصصان اجرا شود تا مشارکت و کیفیت زندگی بهبود یابد.
نوع مطالعه: پژوهشي-کامل |
موضوع مقاله:
نفرولوژی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |